Paul Heyman heeft worstelgeschiedenis geschreven, en niet alleen als manager van Roman Reigns en Brock Lesnar. Nu komt hij in de WWE Hall of Fame
Hij is een van de meest invloedrijke figuren in de recente worstelgeschiedenis, zowel voor als achter de camera. Nu krijgt hij de logische onderscheiding van marktleider in showwedstrijden WWE: Paul Heyman is het eerste lid van de Hall of Fame-klasse van 2024.
De 58-jarige, bij jongere fans vooral bekend als de retorisch messcherpe manager van de Bloodline rond Roman Reigns en voorheen Brock Lesnar, zal de Hall of Fame betreden aan de vooravond van de megashow WrestleMania 40 in april – op de plek waar hij zijn legendarische reputatie vestigde: in Philadelphia, het bolwerk van de cultbond die hij oprichtte, ECW.
Heyman drukte destijds met zijn creatie zijn stempel op de hele industrie, net als nu: als het brein achter de enorm succesvolle Bloodline-verhaallijn en de rivaliteit tussen Champ Reigns en Cody Rhodes die zijn hoogtepunt bereikte op WrestleMania, is hij de architect geworden van een nieuwe WWE-boom in de afgelopen jaren.
Paul Heyman met een geweldig gevoel voor trends
In een lange carrière die begon in WCW als manager “Paul E. Dangerously” (en zelfs al eerder achter de schermen als fotograaf bij vroege WWE-evenementen), heeft Heyman keer op keer bewezen dat hij een scherp gevoel voor trends heeft.
Heyman belichaamde de volwassenwording van het worstelen in de jaren negentig. Terwijl de “Monday Night Wars” tussen het toenmalige WWF en rivaal WCW worden gezien als het huwelijk van de industrie, was Heyman, als hoofd en boeker van de revolutionaire ECW league, de echte katalysator voor bijna alle ideeën waarmee het WWF uiteindelijk WCW uit het veld sloeg.
In latere tijden bewees Heyman ook dat hij de tekenen des tijds wist te lezen. Hij zag precies hoe de populariteit van de echte vechtsportbond UFC en de hausse in hoogwaardig onafhankelijk worstelen na de millenniumwisseling ook WWE moesten veranderen. Sneller dan wie ook in WWE werd hij ook de grote supporter van de pas teruggekeerde CM Punk, die de levende belichaming was van de ontwikkeling.
Gevoel voor talenten en hun sterke punten
Heyman heeft in het verleden ook vaak laten zien dat hij een uitstekende “boeker” is – het creatieve brein achter wedstrijden en verhalen. Zijn inzicht in talent en zijn inschatting van potentieel is altijd dieper gegaan dan bij bijna elke andere collega in de industrie. Zijn gevoel voor hoe je worstelaars die op het eerste gezicht weinig sterpotentieel lijken te hebben relevant maakt door nieuwe karakterideeën of bepaalde trucs heeft een mythisch karakter.
In ECW creëerde hij een reeks onvergetelijke personages van worstelaars die elders weinig aandacht kregen: Raven, Taz, the Sandman, Rob Van Dam, Tommy Dreamer, Sabu, The Public Enemy, the Dudley Boyz en vele anderen. Heyman herkende de sterke punten in hen allemaal en bracht ze naar voren, terwijl hij de zwakke punten zo goed mogelijk verborg.
Hij hielp anderen zich te ontplooien door ze creatieve vrijheid te geven in plaats van ze te dwingen tot volledig gescripte promo’s. Onder andere Steve Austin en Mick Foley profiteerden hiervan in ECW voordat ze op onverwachte wijze doorbraken in het WWF. Het krediet dat Heyman in dit opzicht verdiende in ECW wordt door de meeste fans beter onthouden dan zijn fouten als zakenman: ECW ging uiteindelijk ten onder omdat de league uiteindelijk niet meer levensvatbaar was met meer dan acht miljoen dollar schuld.
WWE Hall of Fame moet niet het einde zijn
Na de ondergang van ECW in 2001 had Heyman een wisselvallige relatie met WWE en de oprichter van het bedrijf, Vince McMahon, die dat jaar in ongenade was gevallen en met wie hij een gebroken relatie had.
Heyman werd verschillende keren aangesteld en ontslagen door McMahon – in de afgelopen jaren is de werkrelatie gestabiliseerd, Heyman kreeg nieuwe vrijheid om de optredens van verschillende topsterren te leiden, naast Lesnar en Reigns was hij ook sterk betrokken bij de engagementen van Bill Goldberg, Ronda Rousey en anderen
Sinds 2020 draait het werk van Heyman om het verhaal van Reigns, al meer dan drieënhalf jaar regerend kampioen, en zijn maffia-achtige Bloodline-clan, wiens schaduwman Heyman is. Het verhaal is in meerdere opzichten een terugkeer naar de roots van Heyman: Heyman was in de jaren 80 al de manager van Reigns’ neven Fatu en Samu – zijn huidige rol als de “Wijze Man” is ook een knipoog naar de “Drie Wijzen”, de drie grote manageridolen uit de oude (W)WWF-dagen: de “Grand Wizard” Ernie Roth, “Captain” Lou Albano en “Classy” Freddie Blassie.
Voor de inmiddels niet minder legendarische Heyman is de Hall of Fame-inauguratie aan de ene kant een te late beloning – aan de andere kant lijkt het hem ook een beetje ongemakkelijk te maken.
“Ik heb constant het gevoel dat ik nog maar net begonnen ben, dat ik nog maar net begin te begrijpen wat ik eigenlijk aan het doen ben,” zegt hij over de eer in een interview met persbureau AP: hij voelt zich nog steeds geen museumstuk, “mijn levenswerk is nog niet af, ik wil nog veel bereiken.”
