Bayern heeft de eerste training in de VS achter de rug. En moet toch nog wennen.
Het meest gebruikte woord bij FC Bayern op dit moment? “Acclimatiseren”. Dat is ook niet zo eenvoudig met de lange reis van München naar Orlando, het tijdsverschil van zes uur en de zwoele temperaturen in de “Sunshine State” Florida.
Hoewel Manuel Neuer en Thomas Müller dat juist gewend zijn, waren ze in de zomer nog in Zuid-Korea, waar het niet minder warm was. “We moeten acclimatiseren”, zegt aanvoerder Neuer voor de zekerheid. Vliegen, slapen, trainen, temperaturen: “Zelfs als sporter moet je daar eerst aan wennen.”
Gelukkig is er nog wat tijd over, want zondag begint het “pas” met de openingswedstrijd in Cincinnati tegen de Nieuw-Zeelandse outsider Auckland City. De videoanalyse zal volgens Neuer “misschien wat langer duren, omdat we de teams en tegenstanders niet zo goed kennen”. Maar “we gaan heel goed kijken wat onze tegenstanders vorig seizoen hebben gedaan.”
De spirit is in ieder geval “aanwezig”, verzekert Müller. “De trainer heeft daar geen vraagtekens bij geplaatst, maar een uitroepteken. We willen hier zijn om te winnen. En zo gaan we het ook aanpakken.”
Het zal natuurlijk niet gemakkelijk worden, zeker niet na een lang seizoen, tientallen reizen met het nationale elftal, enzovoort. En keeper Neuer vindt ook dat “we moeten nadenken” over hoe het in de toekomst verder moet met de belasting. Maar Müller accepteert geen excuses voor zijn laatste toernooi als speler van Bayern: “We zijn profvoetballer geworden om profvoetballer te zijn, niet om vakantie te hebben.”
Ook hij weet hoe belangrijk rustperiodes zijn, “maar het is aan de technische staf en de clubs om de speeltijden te verdelen. Dat er nu weer een extra competitie is, daar kun je altijd over discussiëren.”
Maar dat heeft nu toch geen zin meer, het begint tenslotte bijna. Müller wordt niet meer melancholisch tijdens zijn afscheidstournee, althans dat denkt hij zelf. “Ik ben gelukkig niet zo, zoals men misschien zou denken. Ik ben blij dat ik hier ben. En dat is natuurlijk het mooiste wat er voor mij is, op het voetbalveld staan.”
Er klinkt geen weemoed in zijn stem. “Het wordt wel raar”, zegt Müller, “als mijn sleutel niet meer werkt op het terrein van FC Bayern. Dat is misschien het moment waar ik bang voor ben, als ik niet meer in de kantine kan komen.” Gelukkig duurt dat nog even.
