Als WWE-held wist de Ultimate Warrior miljoenen fans te boeien, maar buiten de ring bezoedelde hij zijn reputatie. Hij stierf tragisch kort na een laatste geweldige optreden
Als hij zijn mond opendeed, begon het. De Ultimate Warrior gromde meestal eerst – er is geen diplomatiekere manier om zijn standaardgeluid te beschrijven.
Dan praatte hij, meestal over nogal vreemde dingen, zoals hoe zijn bovennatuurlijke kracht zich als een virus verspreidde in WWE, maar dat Hulk Hogan helaas antilichamen aan het vormen was tegen zijn gif.
Zijn hersengolven, merkte de Warrior op, zonden uit op een onbekende frequentie, zijn bloed, zijn beenmerg, alles was anders dan dat van normale stervelingen.
Geen wonder, want hij kwam niet van de aarde, maar van de planeet “Unknown Place”, waar hij zijn ruimteschip nog naartoe moest halen: “I’ll be on the next spaceship to Parts Unknown.”
De promo speeches van de Ultimate Warrior – die zondag 65 zou zijn geworden – behoorden zeker tot de vreemdste in de worstelgeschiedenis. Maar waren ze gewoon vreselijk dom gebrabbel? Of geweldig geniale onzin?
Fans en experts discussiëren er vandaag de dag nog steeds over, tien jaar na zijn dood onder schokkende omstandigheden. Over het algemeen doen ze dat over alles wat de felgekleurde, showvechtende ster belichaamde
ULTIMATE WARRIOR – FENOMEEN OF CHARLATAN?
Voor sommigen was Warrior, geboren als James Brian Hellwig op 16 juni 1959 in Crawfordsville (Indiana), een ringcharlatan zonder technische of technische kwaliteit.
Hij had nooit en te nimmer een belangrijke rol mogen spelen in het voormalige WWF – en zeker niet als kampioen, als de erfgenaam van Hulk Hogan die hij had moeten worden. Uiteindelijk was hij een bedrieger die zijn carrière bouwde op een handvol promoties.
Dat laatste valt niet te betwisten – maar het doet er niet toe, zeggen anderen: Wat heeft een worstelaar aan vijf sterrenkwaliteiten als hij explosiviteit, charisma en uitstraling heeft? Als hij het vermogen heeft om een zaal van tienduizenden fans aan de kook te brengen met wat hij doet, om miljoenen en miljoenen fans wereldwijd te boeien? Als hij erin geslaagd is om kleine kinderen te laten roepen “Jij bent Hulk Hogan, nou en? Ik ben Ulti-mow War-johr!”
Tot op de dag van vandaag wordt de Warrior door fans uit de jaren negentig vereerd als een jeugdheld – in 2016 vierde LeBron James zelfs een van zijn NBA-titels in een Warrior-shirt. Ze beseffen echter niet allemaal dat hij in zijn leven ook veel minder heldhaftige dingen heeft gedaan
LEGENDE ANGEL WAS ZIJN EERSTE PARTNER
The Warrior was halverwege de jaren tachtig een redelijk succesvolle bodybuilder voordat hij werd ontdekt door een worstelopleidingsteam in Californië.
Samen met zijn trainingspartner Steve Borden vormde hij kortstondig een tagteam onder de namen “Freedom Fighters” en “Blade Runners”. Ongeveer twee jaar na zijn ringdebuut belandde hij in het toenmalige WWF (terwijl Sting, die dat jaar nog maar net emotioneel met pensioen was gegaan, een steunpilaar werd van de rivaliserende competitie WCW).
In de schaduw van de toenmalige topster Hogan voltooide de Warrior de creatie van zijn stripheld-karakter in de WWF. Hij rende naar de ring, schudde zichzelf en de touwen wild door elkaar en schakelde tegenstanders meestal snel uit met zijn power moves.
De meeste WWF-fans waren dolblij, want na succesvolle gevechten tegen schurken als de Honky Tonk Man, “Ravishing” Rick Rude en de mythische André the Giant, besloot Liga-baas Vince McMahon om de Warrior een duel met Hogan aan te laten gaan.
DE OVERWINNING OP HULK HOGAN WERD GEVOLGD DOOR HET GROTE GEVECHT
Op WrestleMania VI in 1990 mocht de Warrior Hogan eerlijk verslaan – de eerste sinds Hogans opkomst tot fakkeldrager zes jaar eerder. De Warrior werd het nieuwe, onmiskenbare en zwaar in de markt gezette boegbeeld. Hij vergrootte zijn roem ook met een bizar cross-promo-programma waarin hij muziekicoon Phil Collins rond de ring liet draaien – om een Amerikaanse tournee van de Genesis-zanger en -drummer te promoten.
Het Warrior-tijdperk was uiteindelijk echter van korte duur, deels omdat er een jaar na het begin een spectaculaire breuk achter de schermen plaatsvond: In een geschil over beter loon en een vermeend gebrek aan waardering, dreigde de Warrior McMahon schriftelijk met een staking; McMahon reageerde aanvankelijk op de eisen met een vriendelijke brief in een poging de breuk te herstellen voor zijn tweede grootste evenement, SummerSlam 1991.
Nadat de slam volgens plan was verlopen, stuurde de promotor na afloop een zeer zure brief – teneur: Wie denk je wel dat je bent? McMahon – die dit jaar ontslag nam als WWE-baas na verontrustende beschuldigingen – schorste de Warrior. Hij stopte
JIM HELLWIG VERANDERDE OOK ZIJN BURGERNAAM IN WARRIOR
Warrior en het WWF kwamen nog twee keer bij elkaar terug (geruchten die toen onder fans de ronde deden dat de bond de rol had ingevuld met een nieuwe performer waren onzin). De twee comebacks in 1992 en 1996 – met een overwinning op de jonge Triple H op WrestleMania XII – eindigden echter weer in een conflict. Hetzelfde gold voor een laatste grote verbintenis met rivaal WCW in 1998 met een trashy tweede vete tegen Hogan en zijn New World Order (nWo).
Daarna keerde de Warrior alleen terug in de ring voor een nostalgische terugkeer in Italië in 2008, maar hij bleef in veel opzichten een controversieel figuur.
Hij vocht een jarenlange juridische strijd uit met zijn voormalige werkgever WWE over de handelsmerkrechten van zijn personage, die een bizar hoogtepunt bereikte toen hij zijn geboortenaam Jim Hellwig liet vallen en van “Warrior” zijn burgernaam maakte, die zijn vrouw en kinderen nu ook dragen.
WWE was zo blijvend verontwaardigd dat het in 2005 zelfs een boze documentaire DVD produceerde met de titel “The Self-Destruction of the Ultimate Warrior”. De Warrior wilde reageren met een zelfgeproduceerde positieve documentaire – maar kreeg toen ruzie met de regisseur omdat hij de Warrior ook niet alleen in een flatteus licht wilde laten zien.
KANKERLIJDER BOBBY HEENAN ZWAAR BELEDIGD
Het geschil met zijn ex-werkgever was één ding, maar de Warrior was ook irritant met zijn opmerkingen over andere onderwerpen: Hij onthulde homofobe en andere twijfelachtige standpunten in online commentaren en tijdens optredens als een rechtse conservatieve spreker. Zijn weduwe Dana vertelde in een WWE-documentaire dat haar man zwaar beïnvloed was door Fox News, de thuiszender van Amerikaans rechts.
De Warrior spotte onder andere ook met de – voornamelijk Afro-Amerikaanse – slachtoffers van de dodelijke orkaan Katrina (“Deze orkaan was als een meubelherindeling voor hen”) en beledigde WWF-reisgenoot Bobby Heenan, die leed aan een ernstige vorm van kanker (“Zelfs Vince had het niet beter kunnen bedenken, karma is een mooi iets”).
De legende leek met iedereen overhoop te liggen, hopeloos af te drijven in zijn eigen, lelijke en egocentrische Warrior-wereld, voordat hij begin 2013 iedereen weer verraste.
Op zijn YouTube-kanaal kondigde de Warrior zijn verzoening met WWE aan en zijn eerste optreden op een WWE-fan evenement sinds de schijnbaar definitieve breuk in de jaren negentig. Het jaar daarop werd hij opgenomen in de Hall of Fame van de league met een emotionele toespraak waarin hij voor de verandering eens geen onafgemaakte zaken afhandelde, maar in plaats daarvan een oprechte liefdesverklaring voor worstelen en zijn oude collega’s formuleerde.
Drie dagen later was de Warrior dood
DOOD KORT NA WORSTELMANIA-OPTREDEN
Op 8 april 2014, een dag na zijn laatste optreden in de post-WrestleMania tv-show RAW, zakte hij op weg van zijn hotelkamer naar zijn auto in elkaar en kreeg hij een uiteindelijk fatale hartaanval.
Na het drama lieten verschillende WWE-sterren weten dat hij er al in het weekend van WrestleMania slecht aan toe leek te zijn. Er werd gespeculeerd dat de Warrior zijn dood verwachtte en daardoor misschien plotseling milder werd. In zijn laatste optreden op RAW sprak hij ook over de dood en zijn nalatenschap (“Op een gegeven moment slaat elk hart voor het laatst, haalt elke long voor het laatst adem”).
The Warrior droeg zelf ook bij aan zijn gezondheidsproblemen: Hij maakte er geen geheim van dat hij tijdens het opbouwen van zijn gespierde lichaam een enorme overdosis steroïden had genomen (dit was nog een reden waarom hij een blok aan het been werd in de jaren negentig, toen het WWF werd opgeschrikt door een grote dopingzaak).
CONTROVERSE OVER DE “WARRIOR AWARD”
Na zijn dood werd er niet meer gesproken over de ruzies en controverses uit het verleden bij WWE en de bond omarmde de heldenmythe door een jaarlijkse “Warrior Award” uit te reiken en de naam ook te gebruiken voor een campagne tegen borstkanker.
Kritiek dat WWE de duistere kant van de Warrior vervaagde door hem uit dergelijke eerbetuigingen weg te laten, werd van tafel geveegd door de voormalige bedrijfsleiding onder zijn vriend en vijand McMahon. Dit jaar viel het echter op dat de nieuwe verantwoordelijken – creative director “Triple H” Paul Levesque, baas Nick Khan en moederbedrijfbaas Ari Emmanuel – voor het eerst in negen jaar geen Warrior Award hadden uitgereikt.
Heeft WWE stilletjes afstand genomen, niet alleen van McMahon, maar ook van haar controversiële voormalige ster? Zelfs 10 jaar na haar dood zijn de meningen nog verdeeld over hoe om te gaan met de meest controversiële van alle WWE-legendes
