Ο Άξελ Σουλτς στερείται μιας μεγάλης νίκης εναντίον του Τζορτζ Φόρμαν. Οι δύο θρύλοι του μποξ παραμένουν συνδεδεμένοι, αλλά δεν θα συναντηθούν ποτέ.
«Δεν τον έριξα κάτω.» Χωρίς πικρία – και με την χαρακτηριστική όμορφη προφορά του Βρανδεμβούργου.
Ήταν φανερό ότι ο Schulz, το πρώην αστέρι της γερμανικής πυγμαχίας βαρέων βαρών, ήταν σε ειρήνη με τον εαυτό του
Ακόμα κι αν τότε, στις 22 Απριλίου 1995, στον αγώνα του με τον θρυλικό George Foreman, τον έκλεψαν από την επάξια νίκη του.
Ο ταξιτζής μετέφερε τον Άξελ Σουλτς δωρεάν
Ο Σουλτς έμαθε ότι δεν ήταν ο μόνος που είχε αυτή την άποψη λίγο μετά τον αγώνα, όταν τον μετέφεραν από τον τόπο του αγώνα στους φίλους του από την πατρίδα του που είχαν ταξιδέψει μαζί του στο Λας Βέγκας. Δωρεάν.
«Άξελ, μόλις σε εξαπάτησαν, δεν χρειάζεται να πληρώσεις τίποτα», του είπε τότε ο ταξιτζής.
Έχασε τον μεγάλο αγώνα, κέρδισε τη συμπάθεια του κοινού: έτσι συνέβη συχνά αργότερα με τον Schulz, ο οποίος εκείνη τη νύχτα έγινε ο αγαπημένος της αθλητικής κοινότητας – η δημοτικότητά του δεν μειώθηκε από το γεγονός ότι αργότερα απέτυχε επανειλημμένα να πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρό του να γίνει ο πρώτος Γερμανός παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών μετά τον Max Schmeling.
Ωστόσο, η νικηφόρα νίκη είχε συνέπειες και για τον Foreman, ο οποίος έχει πλέον πεθάνει. Η IBF απαίτησε τελικά έναν επαναληπτικό αγώνα εναντίον του Schulz, στον οποίο ο Foreman δεν συμφώνησε, πριν του αφαιρεθεί ο τίτλος στις 29 Ιουνίου 1995, πριν από 30 χρόνια.
Ο Τζορτζ Φόρμαν ονειρεύεται έναν μεγαλειώδη αγώνα εναντίον του Μάικ Τάισον
Ο τότε 26χρονος Σουλτς από τη σχολή πυγμαχίας Sauerland, που είχε ως πρότυπο τον τότε κορυφαίο Γερμανό πυγμάχο Χένρι Μάσκε, είχε προφανώς προγραμματιστεί από τον Φόρμαν και τον προμοτέρ του Μπομπ Άρουμ ως αντίπαλος για να ζεσταθεί.
Ο «Big George», του οποίου οι μεγάλοι αγώνες, όπως ο «Rumble in the Jungle» εναντίον του Muhammad Ali, είχαν ήδη περάσει 20 χρόνια, είχε επιστρέψει το 1987 μετά από δέκα χρόνια απουσίας από το ρινγκ και ήταν στην πραγματικότητα σε καλό δρόμο για να καταλήξει ένας γελοίος γέρος του ρινγκ.
Ωστόσο, μετά από δύο σαφείς ήττες σε αγώνες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα εναντίον του Evander Holyfield το 1991 και του Tommy Morrison το 1993, στις 5 Νοεμβρίου 1994 σοκάρισε τον Michael Moorer με ένα νοκ-άουτ στον 10ο γύρο και στέφθηκε, σε ηλικία 45 ετών, ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία.
Μια φανταστική ιστορία, την οποία ο Φόρμαν και το περιβάλλον του ήθελαν να συνεχίσουν. Ο Φόρμαν φλέρταρε με έναν μεγαλειώδη αγώνα των γενεών εναντίον του σούπερ σταρ Μάικ Τάισον, μετά την επικείμενη αποφυλάκισή του από τη φυλακή, όπου ο «Iron Mike» εξέτιε ποινή για βιασμό.
Πριν από τον αγώνα, έτρεχαν δωροδοκίες
Ο αγώνας εναντίον του Schulz επρόκειτο να είναι μόνο ένα ενδιάμεσο παιχνίδι. Και ήδη από τον καθορισμό της ημερομηνίας, υπήρχαν αμφιλεγόμενες κινήσεις πίσω από τα παρασκήνια.
Ο Schulz δεν βρισκόταν στις κατατάξεις των ομοσπονδιών WBA και IBF, των οποίων ο Foreman κατείχε τους τίτλους. Επειδή η WBA δεν αποδέχτηκε το γεγονός ότι ο Foreman αγνόησε τον υποχρεωτικό διεκδικητή Tony Tucker για χάρη του Schulz, του αφαίρεσε τον τίτλο.
Η IBF, από την άλλη πλευρά, ενέκρινε τον αγώνα με τον Schulz – για τον οποίο καταβλήθηκαν συνολικά 350.000 δολάρια δωροδοκία, όπως παραδέχτηκε αργότερα ο Arum σε μια δίκη.
Το στρατόπεδο του Foreman θεωρούσε τον Schulz ακίνδυνο
Ο Φόρμαν παραδέχτηκε τότε ανοιχτά ότι δεν είχε ακούσει ποτέ το όνομα Άξελ Σουλτς.
Ο άνδρας από το Μπαντ Ζάροου δεν ήταν πράγματι διεθνώς γνωστός, δεν είχε ακόμη αγωνιστεί σε αγώνα για το παγκόσμιο πρωτάθλημα και είχε αποτύχει σε δύο προσπάθειες να κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης από τον Βρετανό Χένρι Ακινγουάντε.
Ο Arum θεωρούσε τον Schulz ακίνδυνο και δεν έβαζε καν κόπο να το κρύψει. Όταν ρωτήθηκε για τους λόγους για τους οποίους ο αγώνας για τον τίτλο θα ήταν συναρπαστικός, είπε φράσεις όπως: «Ο Axel Schulz προέρχεται από τη Γερμανία, μία από τις κορυφαίες βιομηχανικές χώρες του κόσμου».
Ωστόσο, ο διεκδικητής απέδειξε ότι είχε κάτι περισσότερο να προσφέρει.
Σκορ: 115:113, 114:114, 115:113
Ο παλιός πρωταθλητής δεν κατάφερε να ασκήσει αποφασιστική πίεση στον Schulz, ο οποίος είχε προετοιμαστεί καλά από τον προπονητή του Manfred Wolke, στο MGM Grand Garden Arena.
Ο Schulz απέφυγε τα χτυπήματά του, σημείωσε πόντους από μεσαία απόσταση και ήταν ο πιο ενεργός παίκτης σε 12 γύρους, ενώ στον τελευταίο γύρο έφερε τον Foreman σε δύσκολη θέση με μια τετράδα συνδυασμών.
Ωστόσο, δεν κατάφερε να τον ρίξει κάτω.
Προς μεγάλη απογοήτευση πολλών θεατών, ο Φόρμαν ανακηρύχθηκε νικητής, με δύο από τους τρεις κριτές να δίνουν 115:113 υπέρ του βετεράνου και τον τρίτο να δίνει 114:114.
Ο Χάρολντ Λέντερμαν, μακροχρόνιος αναλυτής του αμερικανικού τηλεοπτικού σταθμού HBO που μετέδωσε τον αγώνα, είδε τον Σουλτς να κερδίζει με διαφορά 117:111. Αλλά δεν ωφέλησε.
Πρόκειται για εκατομμύρια δολάρια
«Στο εξωτερικό πρέπει να ρίξεις τον αντίπαλό σου»,
Είναι πεπεισμένος: Πίσω από την αμφιλεγόμενη έως σκανδαλώδη απόφαση κρύβονταν συμφέροντα στα οποία δεν ταίριαζε.
«Εγώ πήρα 500.000 μάρκα για τον αγώνα, αυτός 10 εκατομμύρια. Την επόμενη φορά θα ήταν μάλλον 20 εκατομμύρια», εξήγησε ο Schulz: «Και η ομοσπονδία παίρνει 3-5%, οπότε φυσικά έχει συμφέρον να ανεβάσει το ποσό. Αν θα έφτανα ποτέ εκεί; Δεν ξέρω.»
Ο Schulz έχασε και από τον Botha και τον Moorer
Στις 29 Ιουνίου 1995, ο Arum ανακοίνωσε ότι ο George Foreman παραιτείται από τον τίτλο του βαρέων βαρών. Ο Τεξανός παραιτήθηκε από τον επαναληπτικό αγώνα με τον Schulz.
Το 1997, μετά από μια ήττα από τον Shannon Briggs, ο Foreman αποσύρθηκε οριστικά και ξεκίνησε τη δεύτερη καριέρα του ως πωλητής ψησταριών.
Ο Schulz πήρε τη δεύτερη ευκαιρία του για τον τίτλο εναντίον του Francois Botha και έχασε και αυτόν τον αγώνα, που περιβαλλόταν από σκάνδαλα, στις 9 Δεκεμβρίου 1995. Έχασε τον τρίτο και τελευταίο αγώνα για το πρωτάθλημα τον επόμενο χρόνο εναντίον του Moorer, που είχε νικήσει τον Foreman.
«Έκανα πάντα ό,τι μπορούσα», αναπολεί ο Schulz: «Δεν μπορούσα να κάνω περισσότερα».
Τελευταίοι αγώνες εναντίον των Klitschko και Minto
Ο Schulz αναπολεί με ικανοποίηση την καριέρα του, η οποία έληξε το 1999 με ήττα από τον νεαρό Wladimir Klitschko.
Παρόλο που δεν κατάφερε να κατακτήσει τον αθλητικό θρόνο, η απόδοσή του εναντίον του θρυλικού Φόρμαν τον έκανε δημοφιλή στο γερμανικό κοινό.
Η χαρούμενη και συμπαθητική του προσωπικότητα – που τον ξεχώριζε από τον μάλλον γκρινιάρη συμπαίκτη του Μάσκε – τον βοήθησε να γίνει περιζήτητος τηλεοπτικός σταρ και διαφημιστικό πρόσωπο.
Ο Schulz παρέμεινε σε επαφή με τον αντίπαλό του Foreman, τον οποίο συναντούσε συχνά σε κοινές εμφανίσεις ως ειδικός σε αγώνες στις ΗΠΑ.
Δεν υπήρξε επανένωση μεταξύ Foreman και Schulz
Δεν υπήρξε επανένωση τα τελευταία χρόνια, αν και είχε προγραμματιστεί μια επανένωση για την 25η επέτειο. «Τα αεροπορικά εισιτήρια είχαν κλειστεί», αναφέρει ο Schulz: «Αλλά ήρθε το κοροναϊό».
Στις 21 Μαρτίου 2025, ο Foreman απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών. «Είναι πολύ λυπηρό, μόλις οργανώναμε μια επανένωση για την τηλεόραση, καθώς τον Απρίλιο συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον αγώνα μας», δήλωσε ο Schulz όταν έμαθε για τον θάνατο του Foreman.
«Όλα ήταν έτοιμα, αλλά εδώ και καιρό δεν είχαμε νέα από την Αμερική. Τώρα ξέρουμε γιατί. Είναι πολύ λυπηρό», λέει ο Schulz.
Ο Φόρμαν ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ήδη από τότε. «Όταν σκέφτομαι τις συνεντεύξεις Τύπου πριν από τον αγώνα μας: είχε πάντα ένα χαμόγελο στα χείλη, ήταν πάντα σεβαστός, ποτέ δεν έλεγε κακά λόγια, όπως «Θα σε σκοτώσω» και τέτοια», θυμάται ο Γερμανός.
«Γνωρίζουμε την ιστορία»
Οι ίντριγκες γύρω από τον διάσημο αγώνα και το αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα δεν απασχολούν πλέον τον 56χρονο Schulz.
Ο Φόρμαν του είπε πριν πεθάνει: «Έπρεπε να με βγάλεις νοκ-άουτ».
