De situatie in de pitbox van Francesco Bagnaia wordt steeds raadselachtiger – Wat is er aan de hand bij Ducati? – Zo’n situatie hebben we nog nooit gezien in de motorsport
Ik kan me goed voorstellen dat velen van jullie hoofdschuddend voor de tv hebben gezeten toen jullie het weekend van Francesco Bagnaia in Australië bekeken. Wat er dit jaar met hem aan de hand is, is volgens mij de vreemdste situatie die ik ooit in de motorsport heb gezien.
Hoe kan het dat iemand in Motegi absoluut domineert en dan in Mandalika en op Phillip Island weer volledig verloren is? Dat is gewoon onverklaarbaar en laat je perplex achter. Bagnaia is net zo perplex. Ik geloof zijn uitspraken.
Journalist en auteur Mat Oxley heeft in Indonesië met Gigi Dall’Igna gesproken. Dall’Igna heeft hem verteld dat ze tijdens de test op maandag in Misano het ride-height-systeem van 2024 hebben ingebouwd. Dat zou de doorslaggevende technische verandering zijn geweest.
We weten sinds het voorjaar dat Ducati het Ride Height-systeem voor de GP25 heeft aangepast om nog meer prestaties te behalen. Het klinkt aannemelijk dat de terugkeer naar het oude systeem ervoor heeft gezorgd dat Bagnaia op het stop-and-go-circuit van Motegi zijn oude gevoel weer terug heeft gevonden.
En het klinkt ook aannemelijk dat zijn gevoel in Mandalika weer verdween met de hardere karkas van de achterband. Fermin Aldeguer kan overigens uitstekend overweg met deze speciale band, zoals zijn tweede plaats in Spielberg al heeft aangetoond.
Maar Phillip Island heeft aangetoond dat er iets fundamenteel mis is in de pitbox van Bagnaia. Al op vrijdag heeft hij in beide trainingen een motorfiets aan de kant gezet omdat deze extreem schudde en voor Bagnaia onbestuurbaar was.
Met de andere motorfiets reed hij prima. Bagnaia heeft verklaard dat beide motorfietsen technisch in principe identiek zijn. Hoe kan er dan zo’n verschil zijn? Dat is onverklaarbaar en ik geloof hem dat hij radeloos is en van de ingenieurs wil begrijpen waarom dat zo is.
En hoe kun je in de kwalificatie nog redelijk goed presteren, om vervolgens in de sprint meer dan twee seconden langzamer te zijn? Dat is onverklaarbaar. Ook in de warming-up schudde zijn motor extreem.
Toen hem na de Grand Prix hiernaar werd gevraagd, antwoordde Bagnaia alleen: “Daar kun je beter niet over praten. Het spijt me.” In principe geven de coureurs alleen hun feedback en delen ze hun gevoelens. Op basis daarvan moeten de ingenieurs aan de afstelling werken.
Lichaamstaal = duidelijke feedback AustralianGP pic.twitter.com/1DLtInz3wF
— MotoGP™ (@MotoGP) 17 oktober 2025
De topcoureurs zijn allemaal erg gevoelig. Op dit punt wil ik een fascinerende anekdote van Jorge Martin toevoegen, die hij ons in Misano vertelde. Zoals jullie je misschien herinneren, kwam hij tijdens de verkenningronde tot stilstand omdat de motor in de eco-modus de motor had uitgeschakeld.
Daardoor moest hij overschakelen op zijn tweede motor. “Het is dezelfde configuratie, maar ik weet het niet. Ik ben extreem gevoelig, zelfs als het om een millimeter op het stuur gaat”, beschreef Martin. “Ze bouwen de positie van de stuurhendels op beide motoren hetzelfde.”
“Het zijn dezelfde sturen, ze hebben een referentie. En toch heb ik altijd het gevoel dat bij de ene motor de positie van de linkerhendel anders is.” Ik vind dat dit heel goed beschrijft hoe gevoelig de coureurs zijn.
In de pitbox van Bagnaia werken absolute professionals. Zijn crewchef Cristian Gabbarini heeft met Casey Stoner een onbestuurbare Ducati tot een winnende machine gemaakt en hij heeft ook Jorge Lorenzo tot een Ducati-winnaar gemaakt. Daar komen natuurlijk nog de wereldtitels met Bagnaia bij.
Shaking down the straight @PeccoBagnaia’s stabiliteitsproblemen blijven bestaan ⚠️AustralianGP pic.twitter.com/sD2hSiitZm
— MotoGP™ (@MotoGP) 18 oktober 2025
Maar er is gewoon iets fundamenteel mis. Wij kunnen dat van buitenaf niet beoordelen. Zeggen dat het alleen aan de coureur ligt, zou het makkelijke antwoord zijn, maar ik denk dat dat het verkeerde antwoord is. Want na het debacle in de sprint ging het in de race in ieder geval iets beter.
Valpartij in de race omdat hij niet laatste wilde worden
De top 10 lag binnen bereik toen Bagnaia op de twaalfde plaats lag en ten val kwam. “De motor was duidelijk stabieler, maar voelde zwaarder aan en was daardoor moeilijker te besturen”, vertelt hij over zijn racezondag. “Toch was het iets beter.”
“Ik kon meer druk uitoefenen, ik kon sneller rijden dan de coureurs voor me, dus ik heb mijn achterstand ingehaald. Ik merkte dat ik minder beweging in de motor had als ik heel compact op de motor bleef zitten.”
“Dat maakte het veel moeilijker om te rijden, maar toch iets beter. Als je op het limiet rijdt, misschien zelfs iets daarboven, kun je gemakkelijk vallen. Ik heb het geaccepteerd, omdat ik tegen mezelf zei: ik word niet nog een keer laatste.”
@PeccoBagnaia’s zondag is net van kwaad tot erger gegaan AustralianGP pic.twitter.com/ZRZ83o3sQN
— MotoGP™ (@MotoGP) 19 oktober 2025
“Dus ik heb gepusht. Ik heb geaccepteerd dat een val mogelijk was – en ik ben gevallen. Gelukkig was de race bijna voorbij, er waren nog zes of vijf ronden te gaan, ik weet het niet meer precies, maar ik heb mijn achterstand goedgemaakt. De top 10 was mogelijk geweest.”
Ik bedoel, dit laat toch duidelijk zien dat Bagnaia als coureur echt alles geeft en vecht. Het komende weekend in Maleisië wordt interessant, want in februari was er de wintertest in Sepang. Dan kan men eventueel een vergelijking maken met toen. Indonesië was speciaal vanwege de bandenkarkas en Phillip Island heeft een bijzondere lay-out. Sepang is dan weer een “normaler” circuit. Dat zou de graadmeter kunnen zijn voor hoe het met Bagnaia gaat – bijna net zo goed als in Motegi of zo slecht als de laatste keer.
