Op 37-jarige leeftijd hangt Ivan Rakitic zijn voetbalschoenen aan de wilgen. De Kroaat kan terugkijken op een buitengewone carrière – hij deed het op een bijzondere manier.
Toen Ivan Rakitic maandagmiddag op Instagram zijn afscheid aankondigde, richtte hij zich rechtstreeks tot degene die hem zijn 17,2 miljoen volgers heeft bezorgd. Die hem zoveel gelukkige, maar ook zoveel verdrietige momenten heeft bezorgd. “Lieve voetbal, vanaf de eerste dag was je een deel van mijn leven”, zegt hij in zijn afscheidsvideo, voordat hij terugblikt op zijn carrière. Van zijn beginjaren op de voetbalvelden in Möhlin in het Zwitserse kanton Aargau, waar Rakitic opgroeide. Tot zijn laatste club Hajduk Split in Kroatië, het thuisland van zijn ouders.
Waar Rakitic is, wordt gefeest
Tussendoor liet Rakitic onmiskenbare sporen achter in Europa, vooral in Spanje. De hoogbegaafde speler met de ondeugende grijns slaagde erin om nergens verbrande aarde achter te laten.
Maar dat is ook geen wonder, want waar Rakitic was, was succes nooit ver weg. Met FC Basel werd hij Zwitsers kampioen en bekerwinnaar, voordat hij in 2007 naar Schalke 04 vertrok. “Ik was voor het eerst weg van huis”, zegt hij in de afscheidsvideo. “Ik heb nieuwe uitdagingen en culturen leren kennen.” In 2011 won hij met Schalke de DFB-Pokal en vertrok hij naar Spanje, naar FC Sevilla.
Of toch nog eens nadenken? Vlak voor de ondertekening van het contract – Rakitic was al in Andalusië – kwam er plotseling nog een topaanbod van een grote club binnen. Hij zat in een bar waar hij werd bediend door een vrouw genaamd Raquel. “Ik zei tegen mijn broer: ‘Ik blijf hier in ieder geval. En ik wil met deze serveerster trouwen.’” In 2013 trouwde hij met haar.
Ook op sportief vlak ging alles goed bij de rood-witten. In 2014 won hij met FC Sevilla de Europa League. “Toen heb je me weer verrast”, zegt Rakitic in zijn gesprek met Fußball. “Je hebt een droom waargemaakt.” Hij vertrok naar FC Barcelona.
Barcelona en een smet
Het was zijn sportief meest succesvolle periode, met naast talrijke andere trofeeën ook de Henkelpott in het eerste jaar na de ondertekening van zijn contract. Het succes leek Rakitic op de voet te volgen. “We hebben het perfecte Champions League-seizoen gespeeld”,
“Voetbal, je hebt me meer gegeven dan ik ooit had durven dromen”, aldus Rakitic. “Je hebt me vrienden, emoties, vreugde en tranen gegeven.” Ja, ook tranen – want Rakitics fabelachtige carrière kent één groot smetje. In de zomer van 2018 miste hij de kroon op zijn werk toen hij met het Kroatische nationale elftal in de WK-finale verloor van Frankrijk. Had iemand het geluk te veel op de proef gesteld?
Integendeel. “Je hebt me terug laten keren naar Sevilla om de cirkel rond te maken en dankjewel te zeggen”, aldus Rakitic in zijn ode aan het voetbal. In 2023 hield hij opnieuw de Europa League-trofee in handen, ditmaal als aanvoerder – de eerste buitenlandse speler bij FC Sevilla sinds Diego Maradona.
Rakitic, de allrounder
Na een kort bezoek aan Al-Shabab in Saoedi-Arabië en een engagement bij Hajduk Split – nog zo’n droom van Ivan Rakitic – is het nu gedaan met voetbal. Hij heeft bijna alles bereikt omdat hij bijna alles kon. Krachtige afstandschoten en fijne schoten met een boog. Daarnaast sterk in de duels, maar niet oneerlijk, doelgericht, maar niet egoïstisch. Iemand met gevoel voor de bal, het spel en voor de mensen die hij op zijn reis heeft ontmoet. Voetbal, wat wil je nog meer?
“Nu is het tijd om vaarwel te zeggen”, zegt Rakitic tot slot. “Want ook al verlaat ik je, ik weet dat je me nooit zult verlaten. Bedankt, voetbal.”
Het is jammer dat het voetbal hem nooit zal antwoorden. Maar ook al is het soms wreed, één ding is vrijwel zeker: Rakitic zou op zijn minst een bedankje hebben gekregen.
