Bij Schalke maakte hij naam, met FC Bayern won hij alle grote titels. Nu heeft Rafinha op 39-jarige leeftijd een einde gemaakt aan zijn carrière, waarin hij ook wel eens voor opschudding zorgde.
Wie het WK Onder-20 in 2005 een beetje op de voet had gevolgd, kende Rafinha al lang. De rechtsback van Brazilië behoorde tot de uitblinkers van het toernooi (zeven wedstrijden, twee doelpunten), ook al werd de Seleção uiteindelijk slechts derde. Maar in de notitieboekjes van de scouts werd de naam van de kleine, pittige rechtsback met het toen nog halflange haar nu wel genoteerd.
Schalke won de race. Rafinha sloeg meteen aan bij de Knappen en groeide dankzij zijn duelkracht, inzet en technische finesses uit tot een van de publiekslievelingen. Hij bleef in de loop van zijn carrière niet helemaal vrij van schandalen: in 2008 spijbelde hij van het trainingskamp van Schalke om voor Brazilië deel te nemen aan de Olympische Spelen. Het resultaat was een bronzen medaille – en een boete van zes cijfers. In vijf jaar tijd speelde hij 198 wedstrijden (elf doelpunten) voor de Königsblauen.
De clubtitels behaalde hij echter pas bij FC Bayern. Na een jaar in Italië bij CFC Genua te hebben gespeeld, stapte hij in 2011 over naar de Duitse recordkampioen. Zeven landstitels, vier DFB-Pokal-overwinningen, daarnaast Champions League-winnaar en wereldbekerwinnaar in 2013 – Rafinha, die ook op de linkerflank kon verdedigen, won alles wat er te winnen viel. In 2019 verliet hij München na 266 wedstrijden (6 doelpunten) en keerde via een omweg uiteindelijk terug naar waar het allemaal begon: zijn opleidingsclub Coritiba.
Daar speelde Rafinha nog op de gezegende leeftijd van 39 jaar, maar in maart eindigde zijn actieve carrière met een grote knal. Hij gaf aan dat hij naar München moest voor een hoorzitting, maar nam in plaats daarvan deel aan een legendarische wedstrijd van FC Bayern. Zijn contract werd vervolgens ontbonden en Rafinha nam “de volledige verantwoordelijkheid” op zich.
Rafinha’s dankwoord – Een merkwaardige carrière bij de Selecao
Nu heeft Rafinha definitief zijn voetbalschoenen aan de wilgen gehangen. “Vandaag is voor mij het laatste fluitsignaal op het veld. Het is tijd om officieel afscheid te nemen van het voetbalveld, en ik doe dat met een rustig hart en vol dankbaarheid“, schreef hij via Instagram. ”Ik ben Coritiba dankbaar dat ze mij in het begin de deuren hebben geopend. Schalke, dat in een jongen uit Brazilië heeft geloofd. FC Bayern, dat zoveel jaren mijn thuis was en waar ik alles in het voetbal heb gewonnen. Flamengo, waar ik het hoogtepunt in mijn land heb beleefd. FC Sao Paulo, een club die in mijn hart ligt en waar ik de kans heb gekregen om een ongekende titel voor de club te winnen. Olympiakos Piraeus en Gremio!” Met Flamengo won hij onder andere de Copa Libertadores 2019 en hij hielp Sao Paulo in 2023 aan de allereerste Braziliaanse bekerstitel ooit.
Rafinha speelde ook vier keer voor het Braziliaanse nationale elftal, met ongewoon lange pauzes tussendoor. Hij maakte zijn debuut in maart 2008 en kwam zes jaar later tot zijn tweede optreden. In juni 2017 volgden zijn laatste twee interlands voor de Selecao. Sinds eind 2015 heeft Rafinha ook een Duits paspoort, maar hij kwam niet in aanmerking voor het DFB-team omdat hij in 2005 aan het genoemde WK voor spelers onder 20 had deelgenomen.
“Ik neem herinneringen, ervaringen, vriendschappen en een geschiedenis mee waar ik altijd met trots over zal vertellen”, sloot Rafinha zijn afscheidsbrief af. “Vandaag sluit ik een cyclus als speler af. Maar de liefde voor voetbal is eeuwig. Er begint een nieuw hoofdstuk in mijn leven: buiten het veld.”
