Sinds ruim een week heeft Thomas Müller met Sebastian Schonlau een Duitse collega in Vancouver. De 35-jarige is blij met de versterking, maar wil niet in de “Duitse comfortzone” terechtkomen. Hij neemt verantwoordelijkheid, scoort na bijna vijf jaar weer vanaf de stip en houdt zich terughoudend bij de DFB-elf.
Het debuut van Thomas Müller bij de Vancouver Whitecaps tegen Houston Dynamo verliep nog ongelukkig. Eerst werd zijn vermeende 2-0 kort na zijn invalbeurt afgekeurd vanwege buitenspel, daarna maakten de gasten vlak voor tijd nog gelijk (1-1). Maar slechts zes dagen later, afgelopen zondag, was hij de gevierde man die de Canadezen in een zeer intense wedstrijd in de 14e minuut van de blessuretijd met een penalty naar een 3-2 overwinning tegen St. Louis City schoot.
Müller omschreef de wedstrijd, die uiteindelijk 113 minuten duurde, tijdens een persconferentie op donderdag als “buitengewoon”. “Ik heb altijd contact gehad met de coach en weet wanneer het misschien niet meer gaat. Maar ik voelde me goed en was goed voorbereid”, verklaarde de 35-jarige speler, die de hele wedstrijd speelde.
Müllers eerste penaltygoal sinds 2020
Voor het eerst in bijna vijf jaar scoorde Müller weer een penalty in een competitiewedstrijd. In december 2020 scoorde de wereldkampioen van 2014 vanaf de stip tegen Atlético Madrid (1-1). “Er waren natuurlijk redenen waarom ik bij FC Bayern niet meer de eerste penaltynemer was. Ik moet eerlijk zeggen dat ik in de loop der jaren mijn quotum ben kwijtgeraakt. De eerste ongeveer 30 strafschoppen waren fantastisch, maar de laatste tien tot vijftien waren minder goed.“
Alleen al in het seizoen 2015/16 miste hij vier keer, waarna hij aanzienlijk minder vaak werd gevraagd. ”Dat kwam ook doordat er extreem goede strafschoppers bij kwamen”, zei Müller, verwijzend naar Robert Lewandowski en Harry Kane. “Lewa heeft mijn techniek van toen een beetje gekopieerd en verbeterd. Ondanks dat hij keek, kon hij veel harder schieten dan ik en had hij ongelooflijke percentages. En na Lewa kwam Harry vrij snel, dus FC Bayern was daar goed opgesteld.”
In Vancouver is het nu “een andere situatie” voor Müller. “Ik kom als zeer ervaren speler in het team en heb daar natuurlijk ook vertrouwen in. Ik heb in stilte hard doorgewerkt met het trainen van strafschoppen, dat wilde ik niet laten liggen.”
De routinier was weliswaar niet als eerste nemer aangewezen, maar in de blessuretijd van de eerste helft had de later gewisselde Brian White al vanaf de stip gescoord. “maar dat ik dan de penalty pak en de verantwoordelijkheid op me neem, daarvoor ben ik gehaald. Dat is tenminste mijn interpretatie.” Müller nam plaats achter de bal en versloeg Roman Bürki, tegen wie hij in oktober 2015 al succesvol was geweest bij de 5-1 overwinning van Bayern op Dortmund.
Sinds kort heeft de 35-jarige ook een Duitse teamgenoot aan zijn zijde, namelijk de voormalige Hamburgse speler Sebastian Schonlau. De centrale verdediger bleef zondag op de bank. “Toen ik voor het eerst hoorde dat hij was aangetrokken, dacht ik: ‘Oh nee! Ik wilde me toch snel integreren en in het diepe worden gegooid’“, gaf Müller een inkijkje in zijn ‘gedachten’. Natuurlijk is de Bayern-legende ook blij met de nieuwe aanwinst, die Vancouver ”zeker verder zal helpen“, maar ”nu moet ik oppassen dat ik niet te vaak uitwijk en in de Duitse comfortzone terechtkom”.
Maar juist die comfortzone brengt ook zo menig voordeel met zich mee. “Ik moet nog een paar grappen vertalen naar het Canadees-Engels. Dan is het misschien goed als ik van tevoren iemand heb die de grappen begrijpt waar ik nog moeite mee heb”, zei Müller met een glimlach. “We zijn gisteravond uit eten geweest, tot nu toe kunnen we het goed met elkaar vinden en hebben we al een paar dingen samen gedaan.” Nu gaat het er voor beiden om “eerst maar eens binnen te komen” – geheel onafhankelijk van hun nationaliteit.
Want ook in het Engels wil Müller communicatief het voortouw nemen. “Ik ben het al gewend uit München om met veel internationale spelers te spelen, dus het is voor mij niet ongebruikelijk.” De lof die hij voor zijn Engels heeft gekregen, kan hij echter niet helemaal delen. “Ik moet nog te vaak omschrijven, omdat ik de woorden mis die ik in het Duits natuurlijk paraat heb.” Op het veld is de woordenschat echter niet zo ingewikkeld. “Ik ben ook niet bang om iets grammaticaal onhandigs te zeggen, zolang de boodschap maar aankomt zoals hij bedoeld is. Ik blijf eraan werken en hoop dat ik me verder kan verbeteren. Maar lichaamstaal zegt ook veel.“
Müller wil in Vancouver niet alleen de taal begrijpen, maar ook de cultuur rondom de club. ”Bij FC Bayern vond ik het al belangrijk dat nieuwe spelers iets van de geschiedenis van de club begrepen. Je moet gevoel ontwikkelen voor de mensen voor wie de club belangrijk is: Welke waarden vertegenwoordigen ze en welke reis hebben ze al achter de rug?“ Daarvoor keek Müller onder andere naar een documentaire over het kampioensteam van de Whitecaps uit 1979. ”Er werd nog in een ander stadion gespeeld, het stadsbeeld zag er heel anders uit – en toch was het voor het ‘dorp’ toen heel belangrijk om de groten uit New York te laten zien waar het op stond.”
De hoop op “iets bijzonders”
Vandaag de dag is Vancouver weliswaar geen “Village” meer, maar een gerenommeerde wereldstad, maar sindsdien wachten de Whitecaps – met uitzondering van de Canadese beker – op titels. “We hebben de hoop en het gevoel dat we iets bijzonders kunnen bereiken. Ik geloof dat we een goed team hebben. Je hebt natuurlijk altijd een beetje geluk nodig met blessures, maar als we een kleine opmars maken, denk ik dat we Vancouver kunnen elektriseren.”
Maar eerst is het ook in de VS tijd voor de interlandbreak. Het is nog te vroeg om een oordeel te vellen over het Duitse elftal, “want de weg is nog lang en het team heeft soms niets te maken met het team dat de eerste WK-wedstrijd speelt. Het gaat vooral om de vorm die in de zomer heerst”, aldus Müller. Een mogelijke comeback van Manuel Neuer, waar Lothar Matthäus onlangs op had gezinspeeld, zou de ex-speler van München positief vinden: “Ik heb mijn hele carrière met Manu gespeeld en heb zeker een paar titels aan hem te danken. Dat ik ervan overtuigd ben dat hij, als hij fit is, een uitstekende keuze zou zijn, is volkomen duidelijk.” Maar het is ook duidelijk: “Het is de verantwoordelijkheid van de bondscoach om te bepalen wie hij selecteert. Wat de verschillende experts hierover zeggen, moet en mag hem volstrekt niet interesseren.”
Duitsland-uitstapje voor “een paar onderbroeken”
Müller zelf zal de pauze in ieder geval gebruiken om nog eens terug te keren naar Duitsland. “Ik ga mijn koffers voor het langere verblijf bijwerken, een paar onderbroeken bijpakken en dan ben ik klaar voor de eindsprint van het seizoen.” Die begint voor de Whitecaps in de nacht van 14 september (3.30 uur) tegen de koploper uit het oosten, Philadelphia Union. De huidige nummer drie van de Western Conference heeft nog zeven competitiewedstrijden te gaan voordat in oktober de beslissende play-offs beginnen.
