Hoe het kon gebeuren dat Jack Aitken drie bochten voor de finishvlag de tweede plaats en de duidelijke leiding in het DTM verspeelde en waarom zijn Emil Frey-team hem waarschuwde
Jack Aitken huilde bittere tranen na de DTM-race op zaterdag op de Red Bull Ring: de Emil Frey Ferrari-coureur lag op koers voor een onbedreigde tweede plaats en zou met twaalf punten voorsprong de leiding in de DTM hebben overgenomen, als hij drie bochten voor de finish niet van de baan was gevlogen en in de bandenstapels was beland!
“Ik zag alleen dat hij met zijn rechterachterwiel in bocht 7 in het grind terechtkwam”, beschrijft Marco Wittmann, die achter hem reed, het incident. “Wat de oorzaak is, kan ik niet zeggen. Was het een rijfout, was het een technisch probleem aan de auto? Het is zeker iets wat je geen enkele tegenstander toewenst, om in de laatste ronde op weg naar het podium zo uit te vallen. Ik vind het heel erg voor hem.“
Ook winnaar Rast zag het ongeluk gebeuren: ”Ik zag het in mijn achteruitkijkspiegel en weet niet of er olie of iets anders op de baan lag.” Aitken zelf was na de race zo gefrustreerd dat hij geen interviews gaf. Via de boxradio verklaarde hij echter: “Het spijt me zo. Ik heb een fout gemaakt. Ik lig eruit.”
Aitken werd vlak voor de crash zelfs gewaarschuwd voor olie
Zijn team had hem nog gewaarschuwd dat er mogelijk olie op de baan lag als gevolg van een technisch probleem bij Winward-Mercedes-coureur Jules Gounon. “We wisten niet of hij olie had verloren of gewoon een band had versleten”, “We hebben ook nog via de radio gezegd: ‘Pas op, er ligt mogelijk nog olie op de baan.’ Maar hij zei dat er op die plek niets lag. Het was een rijfout.”
En dat terwijl Aitken eigenlijk een coureur is “die nauwelijks fouten maakt”, benadrukt de Zwitser. Toch heeft hij een verklaring voor het ongelukje, dat er uiteindelijk voor zorgde dat niet Aitken, maar winnaar Rene Rast aan de leiding staat in het DTM-klassement en dat de Brit op de vierde plaats acht punten achterstand heeft.
“Het probleem was dat op deze plek al veel coureurs met twee wielen door het grind waren gereden, waardoor er steeds meer een kuil was ontstaan”, legt Frey-Hilti uit. “Ik denk dat hij precies in dat gat terechtkwam, waardoor hij zo uit balans raakte.”
Emil-Frey-team vreesde voor Aitken na aanraking met Wittmann
Frey-Hilti, die zelf ook coureur is, kent de bocht zelfs vanuit het cockpitperspectief – en is verbaasd: “Ik kan me niet herinneren dat je in deze bocht zo kunt wegvliegen. Ik denk dat hij volledig in die kuil is gereden.” Aitken raakte vervolgens blijkbaar met de onderkant van de auto de grond, verloor de controle en zijn Ferrari draaide plotseling naar links.
Daarvoor was het team overigens bang dat Aitken de finish niet zou halen. “We hadden een vrij heftige aanrijding met Wittmann, die enorm snelheid minderde bij de kerb in bocht 3”, verwijst hij naar het duel toen Aitken na de pitstop met warmere banden aanviel. “Hij reed achterop.”
Dat Aitkens Ferrari geen schade opliep, was “ook een beetje geluk”. “Daarom waren we 20, 25 minuten lang behoorlijk nerveus of we de finish zouden halen. We waren behoorlijk bang dat de temperatuur op een behoorlijk niveau zou blijven, wat ook het geval was.”
Teambaas steunt Aitken: “We weten wat we aan hem hebben”
De frustratie van Aitken na de race is begrijpelijk voor de teambaas, vooral omdat Aitken op de Sachsenring door de botsing met Thomas Preining een mogelijke overwinning had verloren en duidelijk aan de leiding zou kunnen staan in het kampioenschap. “Het was behoorlijk zwaar, maar motorsport gaat altijd door tot aan de finish”, zegt hij. Nu is het zaak om de zaak achter zich te laten en vooruit te kijken.
“We liggen nog steeds binnen bereik”, berekent Frey-Hilti. “Het is belangrijk dat hij het vertrouwen weer opbouwt en doorgaat. We weten wat we aan hem hebben. We geloven in hem. Er zijn ook andere situaties waarin we als team fouten maken. We zijn een team – en we winnen en verliezen samen.”
