Er hebben nog geen concrete gesprekken plaatsgevonden, maar LCR is van plan om in de toekomst bij Honda te blijven rijden – Lucio Cecchinello ziet een optimistische instelling
Het contract tussen Honda en het LCR-team loopt af aan het einde van het seizoen 2024. Vorig jaar waren er al losse gesprekken met andere merken, maar tot een verandering is het nog niet gekomen. Het lijkt erop dat LCR in de toekomst Honda’s satellietteam blijft
“Eerlijk gezegd voel ik me op mijn gemak waar ik nu ben”, zei LCR Team Principal Lucio Cecchinello tegen GPOne.com. “We hebben de verlenging nog niet geformaliseerd. We hebben het er nog niet over gehad.”
“Maar het is mijn bedoeling om er de komende weken – voor de zomer – over te praten. Ik wilde wachten tot het seizoen begint, zodat ze zich kunnen concentreren op het seizoen en er dan over kunnen praten.”
LCR is sinds 2006 actief in de MotoGP en heeft altijd met Honda gereden. Drie Grand Prix-overwinningen werden gevierd met Cal Crutchlow, terwijl Alex Rins één triomf behaalde. De tweede LCR-motor is praktisch gereserveerd voor een jonge Aziatische Honda-rijder.
“Ik wil niemand bekritiseren, maar wij zijn het enige team dat nooit is gestopt met de samenwerking met HRC. Acht anderen hebben dat wel gedaan. Alleen wij zijn er al die jaren mee doorgegaan. Het is niet altijd makkelijk geweest, maar we hebben altijd een redelijk compromis gevonden.”
Cecchinello observeert het omwentelingsproces bij Honda van dichtbij en is ervan overtuigd dat “de eerste vruchten” al worden geplukt: “In de afgelopen maanden hebben we aanzienlijke verbeteringen gezien aan de personeelskant.”
“Er komen jonge ingenieurs binnen, onder andere van het Formule 1-project op het gebied van aerodynamica en motoren. Drie jaar geleden begon HRC aan een grote transformatie met de samenvoeging van twee- en vierwielers.”
“Als er bijvoorbeeld een ontwikkelingsonderdeel binnenkwam, testte het fabrieksteam het. Nu zijn er vier onderdelen en die zijn tegelijkertijd beschikbaar voor alle rijders”, aldus Cecchinello over de nieuwe aanpak.”
“HRC heeft dezelfde strategie geïmplementeerd als Ducati met Pramac en KTM met Tech3. De fabrikanten hebben zich gerealiseerd dat hoe meer data en informatie er wordt gedeeld, hoe sneller de ontwikkeling verloopt. Je minimaliseert ook het risico op fouten.”
Honda heeft vooruitgang geboekt met de nieuwe motor, maar de Europese concurrentie is ook sneller geworden. Daarom is er nog steeds een kloof, zoals de laatste vier gridposities in Portimao duidelijk hebben gemaakt.
Toch is Cecchinello ervan overtuigd dat de motor “zeker” is verbeterd: “De motor heeft iets meer vermogen en de stabiliteit in de remfase is beter. We zien ook niet meer zoveel crashes, de rijders hebben meer controle over het voorwiel.”
“Dit zijn allemaal positieve tekenen. Zarco is ook blij met de snelheid bij het ingaan van bochten. Maar qua aerodynamica zijn we nog niet competitief. We moeten ook werken aan het chassis, want we missen nog iets in de snelle bochten ten opzichte van de concurrentie.”
In Johann Zarco heeft LCR opnieuw een rijder met veel ervaring. Eind 2019 had de Fransman al drie races voor het team gereden toen Takaaki Nakagami een pauze moest nemen vanwege een schouderoperatie.
Ze kenden elkaar dus en Zarco had ook een basisindruk van de Honda. “Johann maakte een beslissing die twijfelachtig lijkt omdat hij een winnende motor achterliet,” zegt Cecchinello.
“Maar hij deed het omdat hij al op Honda reed en we hem een tweejarig programma aanboden. Hij heeft me vaak verteld dat hij een goed gevoel had bij de Honda. Daardoor kon hij deze uitdaging gemotiveerd en met minder twijfel aangaan.”
Daarom maakt Cecchinello zich geen zorgen over Zarco’s aanpassing aan de Honda. Met zijn ervaring van Yamaha, KTM en Ducati is de Fransman een belangrijk puzzelstukje in het moeilijke inhaalproces
