Oliver Bearman vertelt over de reisstress aan het begin van het seizoen en hoe het is om nog niet herkend te worden op straat
De overstap van de Formule 2 naar de Formule 1 bracht voor Oliver Bearman extra stress met zich mee. Terwijl de juniorenserie vorig jaar ‘slechts’ 14 evenementen telde, staan er dit jaar nog tien extra weekenden op de kalender.
Vooral de seizoensstart met vijf races in zes weken, waaronder trips naar Australië, Japan en het Midden-Oosten, heeft veel energie gekost. Voor de Haas-coureur is dit schema een tweesnijdend zwaard.
Aan de ene kant was het goed voor hem om zoveel races te hebben, “omdat ik fouten die ik maakte meteen kon corrigeren”, zegt hij. “Vorig jaar was er voor mij niets ergers dan een slechte race waarin je niet alles uit de race kon halen en dan twee of drie weken moest wachten om te laten zien dat je het beter kunt.”
Maar: de voortdurende stress zorgde er ook voor dat de Engelsman tussendoor geen energie kon opdoen en lange tijd van huis was. “Tussen Australië en China, tussen Bahrein en Jeddah was ik de hele tijd onderweg. Dan begint het te slepen, want twee weken weg van huis voelt lang”, zegt hij.
“Deze triple headers zijn behoorlijk zwaar. Ik ben blij dat we er niet zoveel hebben, maar zelfs één of twee zijn al meer dan genoeg.”
Europees seizoen aanzienlijk eenvoudiger
Vooral het reizen heeft Bearman parten gespeeld: “Ik ben dat niet gewend, het was allemaal nieuw voor mij. Ik heb waarschijnlijk nog niet helemaal ontdekt hoe ik het zo min mogelijk belastend kan maken”, zegt hij, maar hij denkt dat hij mettertijd zal leren omgaan met jetlag en zijn energie beter te beheren.
En inmiddels zijn we al in een deel van het seizoen beland dat weliswaar nog steeds veel races omvat, maar in ieder geval geen lange reizen meer vereist. “Als je op donderdagochtend of zelfs al op woensdagavond naar de Europese races reist, wordt het allemaal wat makkelijker en minder vermoeiend”, zegt hij. “Daarom ben ik blij dat ik de zwaarste reizen achter de rug heb.”
Toch benadrukt Bearman dat hij als Formule 1-coureur zijn droom leeft: in de snelste auto’s ter wereld rijden. “Dat is mijn absolute passie”, zegt hij enthousiast, die hij ook buiten het circuit beoefent. Onlangs heeft hij thuis een nieuwe simulator geïnstalleerd. “Ik heb dus al een tijdje geen zonlicht meer gezien“, lacht hij.
Bearman: Op straat herkent niemand me
En daarnaast heeft de 20-jarige ook de kans om deel te nemen aan andere coole evenementen, zoals de F1-filmpremière in New York. ”Dat was ongelooflijk”, zegt hij enthousiast.
“Op de rode loper – die trouwens grijs was, dus een grijze loper – zei ik dat dit niet helemaal was waar ik als kind voor had gekozen toen ik F1-coureur wilde worden. Maar ik ga niet klagen, want het was een unieke ervaring die ik voor altijd zal koesteren en waarderen.”
F1 on top of the world!
Taking over New York for F1TheMovie premiere ❤️F1 pic.twitter.com/0AugxE5pFB
— Formula 1 (@F1) 17 juni 2025
“Ik was echt blij dat ik dit met mijn vriendin kon delen”, zegt hij. “Zulke dingen zijn gek – en het is echt gaaf om zulke ervaringen samen te beleven.”
En voorlopig lijkt de Brit nog gespaard te blijven van de schaduwkanten van het Formule 1-leven. In tegenstelling tot supersterren als Max Verstappen of Lewis Hamilton kan hij namelijk nog zo veel mogelijk van zijn privéleven genieten. “Ik kan gewoon rondlopen zonder problemen”, zegt hij. “Eerlijk gezegd herkent niemand me, en dat is geweldig.”
