Γιατί ένας αγώνας Φόρμουλα 1 στη Γερμανία εξακολουθεί να είναι μη ρεαλιστικός και πόσο υψηλό είναι πραγματικά το οικονομικό κόστος για τη διοργάνωση ενός Grand Prix
Για πολύ καιρό, το Grand Prix της Γερμανίας ήταν ένα θεσμό στον αγωνιστικό καλενδάριο της Φόρμουλα 1. Ωστόσο, από το 2019, μια νέα έκδοση δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί – η επιστροφή παραμένει αβέβαιη. Αυτό οφείλεται κυρίως στο υψηλό κόστος που συνεπάγεται η διοργάνωση ενός αγώνα Φόρμουλα 1, όπως εξηγεί ο Lutz Leif Linden, πρόεδρος του Αυτοκινητιστικού Ομίλου της Γερμανίας (AvD).
Λέει: «Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Φόρμουλα 1 έχει γνωρίσει εξαιρετική επιτυχία, μεταξύ άλλων και χάρη σε προωθητικές ενέργειες όπως τα ντοκιμαντέρ του Netflix. Αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του κόστους».
Επειδή ο ίδιος συμμετείχε στην οργάνωση ορισμένων αγώνων της Φόρμουλα 1 στη Γερμανία, γνωρίζει «αρκετά καλά πόσο κοστίζει η διασκέδαση», λέει ο Linden. «Μόνο τα τέλη αδειών και τα τυχόν έξοδα ασφαλείας για μια τέτοια εκδήλωση δεν μπορούν να καλυφθούν από τη μοναδική πηγή εσόδων, δηλαδή τα εισιτήρια».
«Επιπλέον, στη Γερμανία πρέπει να καταβάλλουν φόρο στην πηγή για τους οδηγούς. Και αυτό, παρόλο που όλοι ζουν αλλού και εργάζονται μόνο τέσσερις ημέρες στη Γερμανία. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όλους τους άλλους τόπους διεξαγωγής, όπου τα κράτη δεν βάζουν το χέρι τους, αλλά υπάρχει ακόμη και κρατική χρηματοδότηση».
Πόσο κοστίζει ένας αγώνας της Φόρμουλα 1
Γιατί το οικονομικό εμπόδιο είναι μεγάλο: σύμφωνα με τον Linden, χρειάζεται πλέον ένα προϋπολογισμό δεκάδων εκατομμυρίων για να έχει κανείς την ευκαιρία να διοργανώσει ένα Grand Prix. «20 ή 25 εκατομμύρια ευρώ δεν αρκούν πια», εξηγεί. Το αποτέλεσμα: «Αν δεν εμφανιστεί κάποιος σούπερ-μέγα χορηγός, τότε δεν θα είναι δυνατό χωρίς εκατομμύρια σε κρατική ή ομοσπονδιακή χρηματοδότηση».
Μια τέτοια χρηματοδότηση δεν είναι προς το παρόν ορατή, αλλά «θα ήταν απολύτως λογική», όπως τονίζει ο Linden: «Αν σκεφτείτε ότι με δύο εβδομάδες προετοιμασίας, μία εβδομάδα αποξήλωσης και τη διεθνή προσέλευση κατά τις ημέρες του αγώνα, ολόκληρη η περιοχή επωφελείται τουριστικά και οικονομικά για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε δεν πρέπει να το υποτιμάμε».
Ο Linden βλέπει όμως ένα άλλο πρόβλημα και λέει: «Ακόμα και αν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορούσε να διαθέσει τα αντίστοιχα οικονομικά μέσα για τη χρηματοδότηση, εκεί θεωρούν ότι αυτό αντιβαίνει στην πολιτική επιδοτήσεων της ΕΕ. Άλλες χώρες όμως βρίσκουν τρόπους».
«Το συμπέρασμα είναι ότι σήμερα δεν μπορείς να διοργανώσεις ένα μεγάλο διεθνές αθλητικό γεγονός πουθενά, αν δεν το υποστηρίζει πλήρως το κράτος και το χρηματοδοτεί διασταυρωμένα. Αυτό ισχύει εξίσου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ή τα Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου. Βρισκόμαστε πάντα σε διεθνή ανταγωνισμό και μπορούμε να πετύχουμε κάτι μόνο αν «παίξουμε τα πάντα» – και μάλιστα όλοι μαζί».
