Χωρίς ελπίδες στον αγώνα της πατρίδας του: Ο Κάρλος Σάινθ εξηγεί γιατί η Williams δεν μπόρεσε να βρει τον ρυθμό της στη Βαρκελώνη και γιατί ο Καναδάς δίνει ξανά λόγο για ελπίδα
Ο Carlos Sainz έζησε ένα Σαββατοκύριακο για να ξεχάσει στον αγώνα της πατρίδας του στη Βαρκελώνη. Ήδη από τα προκριματικά, ο οδηγός της Williams έμεινε πίσω, όχι από δικό του λάθος, αλλά λόγω μιας σειράς ατυχών περιστάσεων, όπως εξήγησε αργότερα.
«Απλά ήμασταν άτυχοι στον δεύτερο γύρο του Q1», δήλωσε ο Sainz. «Λόγω του προβλήματος του Franco στο pit lane, χάσαμε εντελώς τον ρυθμό μας στο outlap και στο pushlap. Έπρεπε να προσπεράσω πέντε ή έξι αυτοκίνητα, είχα πολύ βρώμικο αέρα, κάτι που πιθανώς προκάλεσε την υπερθέρμανση των ελαστικών».
Τελικά κατέλαβε την 18η θέση στην εκκίνηση, με διαφορά μόλις μισού δέκατου από την 7η θέση στο Q1. Μια τυπική κλήρωση του Q1, όπου κάθε μικρή λεπτομέρεια έχει σημασία. «Όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά στο Q1 συνέβησαν σήμερα σε εμάς. Ήταν ένα ατυχές σενάριο», δήλωσε ο Sainz. «Και όμως το αυτοκίνητο αισθανόταν πολύ καλύτερα».
Βασικό πρόβλημα: απώλεια αεροδυναμικής στις στροφές
Εκτός από την αποτυχημένη προκριματική, στη Βαρκελώνη αποκαλύφθηκε και πάλι το δομικό πρόβλημα του μονοθεσίου της Williams: χάνει τεράστια αεροδυναμική πίεση στις μακρές στροφές. Ένα μοτίβο που ο Sainz αναφέρει ανοιχτά στην ανάλυσή του και το οποίο αναγνωρίζει ως κεντρική αδυναμία.
«Μόλις ασκηθούν συνδυασμένες δυνάμεις στο αυτοκίνητο, δηλαδή όταν στρίβεις και φρενάρεις ταυτόχρονα, η αεροδυναμική πίεση χάνεται», εξηγεί. «Γι’ αυτό μας αρέσουν οι μακριές ευθείες και οι σύντομες στροφές. Όσο μακρύτερη είναι η στροφή, τόσο περισσότερο χρόνο περνά το αυτοκίνητο σε κατάσταση με μικρή αεροδυναμική πίεση.»
Το αποτέλεσμα: η Williams λειτουργεί μόνο σε συγκεκριμένες πίστες. Η Βαρκελώνη δεν είναι μία από αυτές – είναι πολύ τεχνική, έχει πολλές μακριές στροφές και δεν ανακουφίζει αρκετά το αυτοκίνητο. Αν και η ομάδα έχει ήδη βελτιώσει το πρόβλημα σε σύγκριση με πέρυσι, «παραμένει η μεγαλύτερη αδυναμία μας».
Ο αγώνας καταστράφηκε νωρίς – από το χάος και τις ζημιές
Ο αγώνας για τον Sainz ουσιαστικά τελείωσε μετά από λίγα μέτρα. Στην εκκίνηση βρέθηκε σε ένα χάος, όπου πολλά αυτοκίνητα συγκρούστηκαν. «Νομίζω ότι υπήρξε ένα ατύχημα μπροστά μου, προσπαθήσαμε να αποφύγουμε, αλλά τελικά συγκρουστήκαμε», περιγράφει. Κατά τη σύγκρουση, υπέστη ζημιά στο μπροστινό φτερό και αναγκάστηκε να μπει νωρίς στα pit.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό: στη συνέχεια, ο Ισπανός αγωνίστηκε σε όλο τον αγώνα με υπερθέρμανση του κινητήρα, ειδικά όταν οδηγούσε κοντά σε άλλα αυτοκίνητα. «Κάθε φορά που πλησιάζαμε ένα άλλο αυτοκίνητο σε απόσταση δύο δευτερολέπτων, έπρεπε να ρυθμίζουμε τη θερμοκρασία του κινητήρα», είπε ο Sainz. «Στους λίγους γύρους που μπόρεσα να οδηγήσω σε καθαρό αέρα, η ταχύτητα ήταν καλή, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά».
Ένα μακρύ pit stop και η συνεχής διαχείριση της θερμοκρασίας εμπόδισαν κάθε προσπάθεια να ανακτήσει τη διαφορά. «Ήταν απλά μια από αυτές τις μέρες που τίποτα δεν λειτουργεί», συνόψισε ο Sainz με απογοήτευση. Βρισκόταν στο «No Man’s Land», χωρίς πραγματική ευκαιρία να κερδίσει πόντους.
Κοιτώντας μπροστά: Ελπίδα για τον Καναδά
Παρά την απογοήτευση, ο οδηγός της Williams παραμένει αισιόδοξος. «Ελπίζω να επιστρέψουμε στο Q3 και στους βαθμούς στον Καναδά», λέει. Η πίστα Circuit Gilles Villeneuve ταιριάζει πολύ καλύτερα στη Williams – σύντομες στροφές, μακριές ευθείες, λιγότερη πλευρική καταπόνηση.
Με το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες αγώνες, ο Sainz αναμένει μόνο στο Zandvoort και στο Κατάρ να έχει εξίσου δύσκολες εβδομάδες. Οι υπόλοιπες πίστες θα πρέπει να ταιριάζουν καλύτερα στο FW46. Ταυτόχρονα, καλεί την ομάδα να αντιμετωπίσει το βασικό πρόβλημα: «Πρέπει να καταλάβουμε γιατί το αυτοκίνητό μας είναι τόσο αδύναμο σε τέτοιες πίστες και να φροντίσουμε ώστε του χρόνου να μην έχουμε τόσο μεγάλες διακυμάνσεις στην απόδοση μεταξύ καλών και κακών αγώνων».
Ο στόχος είναι σαφής: σταθερότητα στο επίπεδο της McLaren. Γιατί, σύμφωνα με τον Sainz, «η McLaren είναι δυνατή στη Βαρκελώνη, αλλά δεν είναι πραγματικά αδύναμη και σε άλλες πίστες. Εκεί ακριβώς πρέπει να φτάσουμε».
