Στο Λονδίνο, η Μπάγερν αποχωρεί για πρώτη φορά από το γήπεδο ως δεύτερη νικήτρια. Αυτό όμως μπορεί να έχει και πλεονεκτήματα.
Ήταν σχεδόν ασυνήθιστο το πόσο σοβαροί και συγκρατημένοι ήταν οι πρωταγωνιστές της Μπάγερν την Τετάρτη το βράδυ στο Λονδίνο. Τους τελευταίους μήνες, από την ήττα με 0-2 από την Παρί Σεν Ζερμέν στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ τους ικανοποιημένους Μονάχους, που ήταν ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ξανά τον τρόπο με τον οποίο εξηγούσαν την ήττα.
Στα υπόγεια του Emirates Stadium, για παράδειγμα, ο Jonathan Tah μίλησε στο μικρόφωνο του DAZN για τις λεπτομέρειες που καθόρισαν το κορυφαίο παιχνίδι μεταξύ της Μπάγερν και της Άρσεναλ. Ή ο Serge Gnabry, ο οποίος ζήτησε κατανόηση «όταν χάνεις». Αξίζει να σημειωθεί ότι η ήττα ήταν δίκαιη, όπως την χαρακτήρισε ο Joshua Kimmich.
Kimmich: «Αυτό είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό παιχνίδι για εμάς»
Και ο Vincent Kompany; Θα ήθελε να παίξει αμέσως ξανά εναντίον της Άρσεναλ. Επειδή αυτός ο σχολαστικός προπονητής είχε προετοιμαστεί τόσο εντατικά για τον πρωτοπόρο της Premier League, που σύμφωνα με την αυτοπεποίθησή του ως νικητή πρέπει να υπάρχει μια ευκαιρία να διορθώσει αυτό το λάθος. Και ίσως αυτή η ευκαιρία να υπάρχει, αλλά το νωρίτερο το νέο έτος.
Αυτό το μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες παράλογα καλό αποτέλεσμα των 16 νικών σε 16 παιχνίδια εξακολουθεί να είναι απολύτως ικανοποιητικό μετά το 1:3 στο Λονδίνο: 17 νίκες σε 19 παιχνίδια, με μία ήττα και μία ισοπαλία (2:2 στο Βερολίνο). Η Μπάγερν εξακολουθεί να είναι πρώτη στη βαθμολογία της Μπουντεσλίγκα με μεγάλη διαφορά και, σε αντίθεση με πέρυσι, δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τη θέση της μεταξύ των οκτώ πρώτων στην κορυφαία κατηγορία.
Έχει κερδίσει το προνόμιο να μπορεί να επιστρέψει στη διαδικασία μάθησης μετά από μια ήττα. «Αυτό είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό παιχνίδι για εμάς», δήλωσε για παράδειγμα ο Κίμιχ. «Είμαι πεπεισμένος ότι θα αποκομίσουμε πολλά, ότι θα μάθουμε πολλά από αυτό. Υπήρχαν πολλά στοιχεία που πρέπει να βελτιώσουμε».
Ενάντια στην PSG, η τακτική του Μονάχου να παίζει ένας εναντίον ενός λειτούργησε τέλεια για ένα ημίχρονο, αλλά στο Λονδίνο, η κορυφαία γερμανική ομάδα έφτασε στα όριά της εν μέρει λόγω της καλύτερης αγγλικής ομάδας: επειδή η Άρσεναλ δεν ενέδωσε στο πιεστικό ποδόσφαιρο του Κομπανί και ήταν σχεδόν συνεχώς ανώτερη σωματικά (Ντέκλαν Ράις!),
και επειδή οι Gunners κατάφεραν με εντυπωσιακό τρόπο να ελέγχουν τις φάσεις του παιχνιδιού και να περιορίσουν τη Μπάγερν.
Η Μπάγερν βιώνει κάτι που δεν μπορεί να βιώσει από τη Λειψία ή τη Ντόρτμουντ.
Το να εξετάζεις τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια εκ των υστέρων από διαφορετικές οπτικές γωνίες δεν είναι μόνο υγιές, αλλά και φυσιολογικό. Με μια νίκη στο Λονδίνο, οι Μονάχες θα συνέχιζαν να διεκδικούν τον ανεπίσημο και απολύτως ασήμαντο τίτλο της καλύτερης ομάδας της Ευρώπης. Έτσι όμως, έμαθαν κάτι που δεν μπορούν να μάθουν από τη Λεβερκούζεν, τη Λειψία ή τη Ντόρτμουντ: ότι υπάρχουν πράγματι πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν.
«Μάθετε», ζητάει ο αθλητικός διευθυντής Μαξ Έμπερλ. «Μάθετε από το παιχνίδι, μάθετε, γιατί τέτοια παιχνίδια θα μας περιμένουν στους νοκ-άουτ γύρους. Με τέτοιους αντιπάλους, με τέτοιο επίπεδο».
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τέτοια καλιμπρέ πιθανότατα θα ξαναεμφανιστούν την άνοιξη, όταν θα ξεκινήσει η φάση των νοκ-άουτ της κορυφαίας κατηγορίας. Και τότε ο Kompany θα μπορεί να προετοιμαστεί ξανά με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια – και, σε περίπτωση αμφιβολίας, να ξαναδοκιμάσει την τύχη του εναντίον της Άρσεναλ.
