Lennart Karl heeft zich bij zijn debuut in de basisopstelling van de Champions League in de schijnwerpers gespeeld, maar dat was geen verrassing voor zijn trainer.
Thuis heeft Lennart Karl “zo’n muur” waar bijvoorbeeld het shirt van zijn profdebuut bij het WK voor clubs of dat van zijn eerste optreden in de Bundesliga hangt. Daar komt vanaf vandaag ook een zilveren metalen bal bij, die de 17-jarige jongeling van FC Bayern woensdagavond bij de 4-0 overwinning op Brugge als officiële “Man of the match” heeft verdiend. Bij zijn debuut in de basisopstelling in de Champions League trouwens.
Het is een “echt gek verhaal” dat Karl momenteel in München schrijft, maar Christoph Freund is niet echt verrast. “Je ziet het elke dag tijdens de training”, legt de sportdirecteur van Bayern uit. “Hij speelt mee, is gewoon een heel goede voetballer en heeft een uitstekende afwerking.”
Wat de overweldigde Belgen al na vier minuten te voelen kregen, toen de nummer tien Karl de bal op het middenveld kreeg, vier tegenstanders achter zich liet en vanaf 20 meter op fraaie wijze de 1-0 scoorde. Of, om het met de woorden van de onbezorgde tiener te zeggen: “Zeer goede eerste balaanraking, het schot was perfect.”
Karl is zowel brutaal als nuchter, wat niet alleen bleek uit zijn zeer moedige, vermakelijke en vooral goede optreden tegen Brugge, maar ook uit de manier waarop hij zich daarna in het interview presenteerde. Voor de camera zei de jongste Duitse CL-doelpuntenmaker ooit zeer volwassen dingen als “hard blijven werken”.
Kompany en Freund vielen elkaar in de armen
Later, toen DAZN en co. niet meer in de mixed zone keken en er zich een enorme menigte rond deze kleine jongere vormde, bleef hij bij zijn script, dat sinds zijn eerste stappen bij de profs van Bayern bijna klinkt als de tekstregels van een Duits rapnummer: “Ik weet niet of ik nu bang moet zijn voor de tegenstanders. Ik hoef niet bang te zijn voor de tegenstanders. Daarom doe ik gewoon mijn ding.“
Bij FC Bayern glimlachen ze altijd als de naam Karl valt, en Lennart wordt dan meestal ”Lenny”. Hoe Vincent Kompany, het hele trainersteam en sportdirecteur Freund elkaar omhelsden toen ze het eerste doelpunt vierden, sprak boekdelen. “Omdat het voor velen toch een verrassing was dat hij nu in de basis stond”, zegt Freund. “Voor de trainers niet, we hadden het er eerder over gehad en hadden het gevoel: Lenny gaat vandaag zijn eerste doelpunt maken. Omdat hij tijdens de training ook steeds zo goed afrondt.”
En toen Lenny van het trainersteam te horen kreeg “dat ik een doelpunt zou maken, heb ik het gewoon gedaan” . Wat anders. “De jongens respecteren hem echt, omdat hij gewoon een goede voetballer is”, legt Freund uit met een permanente glimlach. “En dan scoort hij zo’n doelpunt… echt een mooi verhaal.”
Waar nu verder “hard aan gewerkt” moet worden, want na één doelpunt in de Champions League is het nog niet voorbij. “Hij werkt onder een geweldige trainer die hem met beide benen op de grond zal houden”, verzekert teamgenoot Harry Kane, die zijn verplichte conclusiepost op sociale media zelfs aan de ‘fantastische’ Lenny opdroeg. “Hij heeft veel goede eigenschappen om een topspeler te worden”, vindt Kane.
Daartoe behoren inderdaad bescheidenheid (“Naar mijn mening is hij heel nuchter, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken” – Manuel Neuer), maar tegelijkertijd ook het brutale en eigenzinnige dat zo’n prachtige en ongewone uitspraken als “Ik doe mijn ding” of “Ik hoef niet bang te zijn” voortbrengt.
Karl kreeg trouwens ook kippenvel op woensdag, toen het Champions League-volkslied klonk en hij het voor het eerst op het veld mocht meezingen. “Dat had ik als toeschouwer boven altijd al”, dus toen oudgedienden als Sadio Mané of Matthijs de Ligt nog bij Bayern speelden. “Het is natuurlijk een droom om daar beneden te staan.”
