Paris St. Germain gaat opnieuw als grote favoriet de nieuwe Ligue 1-seizoen in. Maar de tweede rij van het Franse clubvoetbal heeft zich in de zomer flink versterkt.
PSG: onrust bij de start, maar weinig vraagtekens
Ondanks alle dominantie die Paris St. Germain sinds de komst van Qatar in 2011 in de Ligue 1 aan de dag legt, is er nog een nieuw record te verbreken in het nieuwe seizoen: het vijfde nationale kampioenschap op rij lonkt – dat is zelfs PSG nog niet gelukt, en tussendoor hebben AS Monaco en Lille OSC tijdelijk een einde gemaakt aan de titelreeks van de Parijzenaars.
Dat dit dit jaar weer zal gebeuren, lijkt nauwelijks haalbaar. Niet omdat de concurrentie geen inhaalslag heeft gemaakt, maar omdat PSG zichzelf sinds ongeveer twee jaar niet meer in de weg staat: PSG heeft misschien niet meer de grootste namen sinds de komst van Qatar, maar wel het beste team. Alleen al omdat het een team is. De hechte groep die op indrukwekkende wijze de Champions League-titel veroverde, is vrijwel intact gebleven en iedereen moet zich schikken naar het duidelijke spelconcept van succescoach Luis Enrique, zelfs Gianluigi Donnarumma.
Het vertrek van de Italiaanse keeper belooft wat onrust aan het begin van het seizoen – en hoezeer Donnarumma’s klasse op de lijn ook gemist zal worden op weg naar de titelverdediging, zal het team, zeker in de competitie, waar PSG de tegenstanders meestal verstikt met balbezitvoetbal, juist profiteren van het feit dat er met Lucas Chevalier voortaan een keeper tussen de palen staat die, in tegenstelling tot Donnarumma, zijn sterke punten in de opbouw heeft. De waarheid is echter ook dat de vraag of de ruil van Chevalier voor Donnarumma echt als een succes kan worden beschouwd, niet in de Ligue 1 zal worden beantwoord – wat waarschijnlijk voor het hele seizoen van PSG geldt.
Marseille: “Meesterwerken” en een ontbrekende rivaliteit
De supporters van Olympique Marseille hebben een ambivalente relatie met hun coach. Enerzijds past Roberto De Zerbi met zijn emotionele karakter perfect in het Velodrome, dat qua sfeer in het hele land ongeëvenaard is, anderzijds stoot hij met zijn directheid op sommige punten ook tegen de borst. Bijvoorbeeld toen hij eind juli in een interview over de – vooral voor de fans – belangrijkste wedstrijd in het Franse voetbal zei: “PSG tegen Marseille, dat is voor mij geen rivaliteit. Als mensen het ‘Le Classique’ willen noemen, moeten ze dat maar doen, maar laten we eerlijk zijn: PSG was als team gewoon sterker.”
Uitspraken die ondanks De Zerbis sportieve succes in zijn eerste seizoen niet overal goed vallen, temeer omdat hij na afloop van het seizoen de zwakte van zijn team voor eigen publiek (slechts 7e plaats in de thuiscompetitie) ook toeschreef aan de “beangstigende” sfeer in het Velodrome en zei dat de fans voor hun team “soms een motor, maar soms ook een rem” waren. Ondanks alles geldt De Zerbi in zijn tweede jaar in Marseille als de grote hoop. Hij wil zijn kenmerkende speelstijl, die wordt gekenmerkt door duidelijk positiespel, nog sterker implementeren en voor meer stabiliteit zorgen, want: “Als we constanter worden, zetten we een stap vooruit.”
Sportdirecteur Medhi Benatia heeft daarvoor flink in de buidel getast en met Igor Paixao de duurste transfer in de clubgeschiedenis binnengehaald. Daar komt nog eens terugkeerder Pierre-Emerick Aubameyang bij, die de ervaren kern rond Adrien Rabiot, Pierre-Emile Höjbjerg en doelman Geronimo Rulli versterkt en in ieder geval als joker zijn waarde moet kunnen bewijzen. Dat Benatia geen transfersom heeft betaald voor Lille-technicus Angel Gomes, Burnley-verdediger CJ Egan-Riley en Timothy Weah, die door Juventus is uitgeleend, noemt De Zerbi “Benatia’s meesterwerken”. Nu moet hij er ook een leveren om Le Classique weer tot een rivaliteit te maken.
Monaco: ervaren as en een heet hangijzer
Thiago Scuro is een man die duidelijke uitspraken niet schuwt. “Het maakt niet uit of we ons doel hebben bereikt”, zei de CEO van AS Monaco slechts enkele dagen na de laatste speeldag van het afgelopen seizoen, waarin Monaco zich ternauwernood kwalificeerde voor de Champions League. “We hadden beter moeten zijn. Om regelmatig bovenaan in de Ligue 1 te eindigen, moeten we meer doen.” En meer dan gewoonlijk heeft hij met zijn staf in de afgelopen transferperiode ook daadwerkelijk gedaan. De duidelijke focus: het getalenteerde team meer ervaring en meer karakter geven.
Scuro verklaarde de zwakke periodes in het voorgaande seizoen namelijk ook door een gebrek aan mentaliteit en leiderschap in het jonge team. Naast Paul Pogba, die meer aandacht zal trekken naar het meestal slecht bezochte Stade Louis II, heeft AS in de zomer met Eric Dier uit München en Lukas Hradecky uit Leverkusen twee spelers aangetrokken die veel internationale ervaring hebben en een nieuwe centrale as moeten vormen waar toptalenten als Lamine Camara, Mika Biereth en Maghnes Akliouche zich op kunnen richten – zolang ze er nog zijn.
Akliouche zal waarschijnlijk tot de transferdeadline de heetste transferkandidaat blijven. De eigen kweek trekt de aandacht van verschillende Europese topclubs, maar Scuro houdt ook hier de lippen stijf op elkaar en liet in mei al weten dat er “niet veel clubs zijn die een transfer van deze omvang kunnen financieren”. Mocht het uiteindelijk niet lukken en Akliouche onder zijn grote promotor Adi Hütter in Monaco blijven, dan wordt AS waarschijnlijk de grootste achtervolger van PSG in het nieuwe seizoen.
