Ο Maverick Vinales μιλάει πιο ανοιχτά από ποτέ για τις χαμένες ευκαιρίες, την οικογενειακή ευτυχία και τη νέα του ωριμότητα. Με την KTM έχει ένα σαφές στόχο: να γράψει ιστορία
Ακόμα κι αν ο Maverick Vinales δεν είναι ο καλύτερος οδηγός της KTM στη συνολική κατάταξη, ο οδηγός της Tech3 έχει ήδη τραβήξει την προσοχή σε αρκετές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια των προκριματικών και των αγώνων. Στο Mugello θα μπορούσε να έχει κατακτήσει μια θέση στο βάθρο, αν δεν είχε πέσει.
Ωστόσο, στην ερώτηση αν αισθάνεται κορυφαίος οδηγός της KTM, ο Ισπανός απαντά: «Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα αν είμαι ο κορυφαίος οδηγός ή όχι».
«Ειλικρινά, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να δουλέψω πάνω στον εαυτό μου, να γίνω ο καλύτερος Maverick που μπορώ να γίνω πάνω στη μοτοσικλέτα. Αν είμαι ο καλύτερος; Δεν έχω ιδέα, αυτό πρέπει να το κρίνουν οι άλλοι», τονίζει και υπογραμμίζει την ισότιμη μεταχείριση από την KTM.
«Νομίζω ότι η KTM δίνει το μέγιστο σε όλους τους τέσσερις οδηγούς. Αυτό ένιωσα από την πρώτη στιγμή και δεν έχει αλλάξει. Προσπαθούμε όλοι μαζί να χτίσουμε κάτι ισχυρό. Έχω την αίσθηση ότι αναλύεται το feedback όλων των οδηγών και προσπαθούν να βγάλουν το καλύτερο για όλους μας».
Vinales: Η οικογενειακή ευτυχία τον άλλαξε
Ωστόσο, πίσω από τον «νέο» Vinales κρύβεται πολύ περισσότερα από τις οδηγικές του ικανότητες: μια εσωτερική εξέλιξη, την οποία ο ίδιος περιγράφει ως το μεγαλύτερο επίτευγμά του. Σε συνέντευξή του στην ισπανική αθλητική εφημερίδα AS, γίνεται σαφές πόσο πολύ έχει επηρεάσει τη σκέψη του η οικογένειά του – η σύζυγός του Raquel και οι δύο κόρες του Nina και Blanca.
«Το να έχω τη δική μου οικογένεια ήταν το όνειρό μου από παιδί. Αφού πέτυχα αυτόν τον στόχο, εξελίχθηκα πολύ ως άνθρωπος, γιατί έμαθα αξίες που δεν γνώριζα παλιά, όπως η υπομονή και η άνευ όρων αγάπη. Αυτό με έκανε πιο ταπεινό, πιο σοφό και πιο δυνατό ψυχικά».
Αυτή η ωριμότητα φαίνεται και στη συμπεριφορά του στην πίστα. Αντιμετώπισε με ψυχραιμία τη σύγκρουση με τον Franco Morbidelli στο Mugello: «Έχω έναν κανόνα για τον εαυτό μου: ένας θυμός μπορεί να διαρκέσει μόνο δύο λεπτά. Μετά τελειώνει».
Η νέα νοοτροπία του Vinales δεν είναι τυχαία. Εργάζεται ενεργά για τον εαυτό του, διαβάζει βιβλία για την ανάπτυξη της προσωπικότητας, ιδιαίτερα του Brian Tracy, και τονίζει: «Η νοοτροπία είναι το παν. Είναι το κλειδί για όλα όσα θέλεις να πετύχεις».
Παρά την εσωτερική ηρεμία, η αθλητική του κινητοποίηση παραμένει αμείωτη. Ο στόχος του είναι σαφής: να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP. «Νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Δεν ξέρω πώς ή πού, αλλά είμαι σίγουρος ότι είναι δυνατό, αν δώσω τον καλύτερο εαυτό μου».
Δεν βλέπει την KTM μόνο ως ομάδα, αλλά ως ένα κοινό έργο με ισχυρή συνοχή: «Εμείς οι οδηγοί πρέπει να είμαστε ενωμένοι – ο Pedro, ο Brad, ο Enea, εγώ. Αν πιέσουμε όλοι μαζί, μπορούμε να φέρουμε την KTM στην κορυφή. Η εργοστάσια έχει βάλει όλα τα μέσα σε κίνηση. Τώρα είναι η σειρά μας».
Ο Vinales παραδέχεται ανοιχτά ότι η KTM δεν είναι η πιο εύκολη μηχανή αυτή τη στιγμή. «Η KTM είναι δύσκολη. Απαιτεί ακρίβεια σε κάθε μέτρο. Ένα μικρό λάθος στο γκάζι, 10% λιγότερο ή 20% περισσότερο, και χάνεις. Αλλά αν πετύχεις το σωστό σημείο, είσαι πολύ γρήγορος», αναλύει ο Ισπανός.
Το μεγαλύτερο λάθος του: απέρριψε την προσφορά της Ducati
Αυτό που τον κάνει τόσο αισιόδοξο παρά την πρόκληση είναι η ιδιαίτερη σχέση του με την ομάδα: «Η ενέργεια στην KTM μου ταιριάζει. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για μένα».
Αισθάνεται ότι τον καταλαβαίνουν εκεί. Αυτό δεν ήταν πάντα έτσι στο παρελθόν. Έτσι, στα μέσα της σεζόν 2021, η σχέση του με τη Yamaha, με την οποία ο Vinales είχε συμβόλαιο από το 2017, έληξε. «Με την αποχώρησή μου από τη Yamaha έχασα περίπου 17 εκατομμύρια ευρώ. Οκτώ εκατομμύρια το χρόνο, συν τα μπόνους», αποκαλύπτει.
Και παραδέχεται: «Τώρα, με την ωριμότητα που έχω, πιστεύω ότι ίσως θα μπορούσα να το είχα τελειώσει εκεί». Ενώ θα μπορούσε ήδη να οδηγεί για τη Ducati. Το να μην αλλάξει ομάδα ήταν η μεγαλύτερη αθλητική του λάθος απόφαση.
«Το 2018 είχα μια προσφορά από την εργοστασιακή ομάδα για το 2019 και το 2020, ως συμπαίκτης του Dovizioso. Ήμουν σχεδόν έτοιμος», λέει ο Vinales για τις χαμένες ευκαιρίες, «αλλά το περιβάλλον μου εκείνη την εποχή με έπεισε να μείνω στη Yamaha. Ένα λάθος».
Ωστόσο, ο 30χρονος δεν κοιτάζει πίσω με πικρία. Είναι περήφανος για τον δρόμο που έχει διανύσει και πεπεισμένος ότι το καλύτερο είναι ακόμα μπροστά του. Ο προσωπικός του στόχος είναι να γίνει ο πρώτος οδηγός που θα κερδίσει με τέσσερις διαφορετικές μάρκες στο MotoGP. Μετά τη Suzuki, τη Yamaha και την Aprilia, τώρα ακολουθεί η KTM.
