Ο Marc Marquez έδειξε και πάλι με εντυπωσιακό τρόπο στο Mugello πόσο εξαιρετικός είναι – Αντί για σφυρίγματα, θα έπρεπε να τιμάμε όπως του αξίζει αυτόν τον μεγάλο πρωταθλητή
Μερικές φορές ο Marc Marquez προσπαθεί να μας ξεγελάσει. Για παράδειγμα, όταν λέει ότι μια πίστα δεν του ταιριάζει και ότι πρέπει να «αμυνθεί» και να προσέξει να μην χάσει πολλούς βαθμούς στο πρωτάθλημα από τους αντιπάλους του.
Πιστεύω όμως ότι το εννοεί πραγματικά. Γιατί είναι διαφορετικός από την εποχή που είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες με τη Honda. Ο σοβαρός τραυματισμός στο χέρι και τα πολλά δύσκολα χρόνια τον έχουν σημαδέψει και του έχουν μάθει να είναι ταπεινός και να βλέπει πολλά πράγματα διαφορετικά.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι μερικές φορές εκπλήσσεται ο ίδιος που είναι τόσο ανώτερος σε πίστες που θεωρητικά δεν του ταιριάζουν. Στο Mugello, ο Marc Marquez είχε κερδίσει μόνο μία φορά στο MotoGP.
Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν μια δήλωση της ανωτερότητάς του ως οδηγός. Ακριβώς στην Ιταλία γιόρτασε την 100ή pole position και την 93η νίκη του. Μπορεί να αρέσει ή να μην αρέσει ο Marc Marquez, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε χωρίς ζήλια πόσο εξαιρετικός οδηγός αγώνων είναι.
Είναι πολύ κρίμα που στο Μουτζέλο, ανάμεσα στα χειροκροτήματα, ακούστηκαν και σφυρίγματα και αποδοκιμασίες, κάτι που δεν έχει θέση στο MotoGP. Γιατί όποιος μας προσφέρει ένα υπέροχο θέαμα με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 350 χλμ/ώρα, αξίζει τον σεβασμό μας.
Κάποιοι από εσάς σίγουρα θα περιμένατε ότι ο Francesco Bagnaia θα είχε κοιμηθεί άσχημα, μεταφορικά μιλώντας, στην παραδοσιακή στήλη της Δευτέρας. Αλλά, όπως έγραψα ήδη μετά το Le Mans, δεν πρέπει να τον κριτικάρουμε συνεχώς.
Γιατί, στην πραγματικότητα, ο Bagnaia θα μπορούσε να είναι ο πρωταγωνιστής και στις εννέα στήλες της Δευτέρας που έχουν δημοσιευτεί μέχρι τώρα φέτος. Νομίζω ότι τα απελπισμένα βλέμματα της γυναίκας του, Domizia, και της αδελφής του, Carola, έδειξαν πόσο οδυνηρή ήταν η ήττα στο Mugello.
Ο Bagnaia αντιμετωπίζει την κατάσταση με ευγένεια. Λέει ξεκάθαρα ότι ο Marc και ο Alex είναι απλά πιο γρήγοροι. Επιπλέον, κάθε εβδομάδα μας εξηγεί ξανά και ξανά τα ίδια προβλήματα που έχει με την κακή αίσθηση του μπροστινού τροχού.
Τον πιστεύω ότι αισθάνεται αυτό το κακό συναίσθημα. Μαζί με τους μηχανικούς, δοκιμάστηκαν όλα στο στήσιμο, αλλά ακόμα και μετά από έξι μήνες δεν βρέθηκε λύση. Ίσως είναι και θέμα ψυχολογίας, γιατί σε αυτό το υψηλό επίπεδο μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Θεωρώ λάθος να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Bagnaia έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής αποκλειστικά και μόνο επειδή είχε την καλύτερη μοτοσικλέτα. Είναι ένας από τους καλύτερους οδηγούς αγώνων και θα μείνει στην ιστορία ως άξιος παγκόσμιος πρωταθλητής.
Αλλά ο Marc Marquez είναι απλά καλύτερος. Είναι ένας από αυτούς τους μεγάλους πρωταθλητές, που υπάρχουν μόνο λίγοι στην ιστορία και που σηματοδοτούν μια ολόκληρη εποχή. Εξαιρετικοί ταλαντούχοι, για τους οποίους θα μιλάμε ακόμα και σε 50 ή 100 χρόνια.
Μπορεί να μην έχουμε φτάσει ακόμα στη μέση της σεζόν, αλλά το πρωτάθλημα έχει ουσιαστικά κριθεί. Μόνο τραυματισμοί θα μπορούσαν να αλλάξουν την κατάταξη στις τρεις πρώτες θέσεις, αλλά φυσικά δεν το ευχόμαστε σε κανέναν οδηγό.
Νομίζω ότι στις επόμενες αγώνες πρέπει να δείξουμε στον Marc Marquez τον σεβασμό που του αξίζει και απλά να απολαύσουμε το γεγονός ότι μπορούμε να παρακολουθήσουμε έναν από τους καλύτερους οδηγούς όλων των εποχών, ίσως στο αποκορύφωμα της καριέρας του.
Πολλοί θα είχαν πετάξει την πετσέτα στη θέση του κατά τη διάρκεια των δύσκολων ετών. Το γεγονός ότι κατάφερε να επιστρέψει με σιδηρά θέληση και να είναι τόσο ανώτερος ως οδηγός είναι μια εξαιρετική ιστορία, την οποία θα διηγούμαστε στα εγγόνια μας, όπως λένε.
