Ήταν η τελευταία του ευκαιρία, αλλά μήπως ήταν πολύ νωρίς; Ο Όσκαρ Πιάστρι εξηγεί γιατί επέλεξε να κάνει την αποφασιστική επίθεση εναντίον του Λάντο Νόρις
Ο Όσκαρ Πιάστρι ξεκίνησε την επίθεσή του εναντίον του Λάντο Νόρις στον αγώνα της Φόρμουλα 1 στην Ουγγαρία ένα γύρο νωρίτερα; Ο Αυστραλός επιτέθηκε στον συμπαίκτη του στη McLaren, Λάντο Νόρις, στον προτελευταίο γύρο στη στροφή 1, αλλά βρισκόταν λίγο πιο πίσω και κατάφερε να αποφύγει τη σύγκρουση με καπνισμένα λάστιχα.
Ωστόσο, έχασε λίγο χρόνο και δεν μπόρεσε να επιτεθεί ξανά με τόση δύναμη στη στροφή 1 στον τελευταίο γύρο. Ο οδηγός που βρίσκεται στην κορυφή του πρωταθλήματος δεν μετανιώνει για την επίθεσή του: «Είχα την αίσθηση ότι ήταν η καλύτερη ευκαιρία μου», εξηγεί. «Ποτέ δεν θέλεις να πεις: «Θα το κρατήσω για τον επόμενο γύρο» και μετά να μην σου δοθεί ποτέ αυτή η ευκαιρία».
«Έτσι σκέφτηκα να το δοκιμάσω τουλάχιστον – και ναι, δεν ήταν αρκετό». Για να τα καταφέρει, θα έπρεπε, σύμφωνα με τον ίδιο, να είναι ένα ή δύο δέκατα πιο κοντά. «Και αυτό θα σήμαινε ότι ο Lando θα έπρεπε να κάνει ένα λάθος».
Ούτως ή άλλως, δεν πιστεύει ότι το λάθος του στο φρενάρισμα του κόστισε μια άλλη επίθεση, καθώς ο Αυστραλός κατάφερε να καλύψει γρήγορα τη διαφορά από τον Νόρις. Το πρόβλημα ήταν άλλο: «Ήταν εφικτό να φτάσω στα έξι, επτά δέκατα – όχι πιο κοντά. Για αυτό θα χρειαζόμουν ένα ολοκαίνουργιο σετ μαλακών ελαστικών», λέει.
«Ήταν πάντα δύσκολο όταν ήμουν κοντά. Αλλά όταν παρουσιάζεται μια ευκαιρία, πρέπει να την εκμεταλλευτείς – γιατί ίσως δεν θα υπάρξει άλλη. Οπότε έπρεπε να το δοκιμάσω», λέει ο Piastri. «Φυσικά, εκ των υστέρων μπορείς να πεις ότι ίσως θα έπρεπε να περιμένω έναν γύρο – αλλά είμαι αρκετά σίγουρος ότι και πάλι δεν θα είχε αλλάξει τίποτα».
Πριν ο Piastri πλησιάσει τον Norris με τα νεότερα σκληρά ελαστικά του, ήταν αισιόδοξος για τη μάχη με τον συμπαίκτη του, ο οποίος είχε σαφώς παλαιότερα ελαστικά στο αυτοκίνητό του λόγω της στρατηγικής ενός pit stop. «Αλλά ήξερα επίσης ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Γιατί το να πλησιάζεις είναι ένα πράγμα, το να προσπερνάς είναι άλλο.
«Τον έφτασα αρκετά όταν είχα ελεύθερο δρόμο, αλλά μόλις τον πρόλαβα, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μείνω αρκετά κοντά του. Υπάρχουν τόσες πολλές στροφές στον δεύτερο τομέα, που μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι κάνεις μια στροφή πολύ καλά, αλλά λόγω αυτού είσαι πολύ κοντά στον επόμενο τομέα και χάνεις ξανά. Αυτό το κάνει πολύ δύσκολο», περιγράφει.
«Και με τις μακριές στροφές στο τέλος του γύρου χάνεις απλά κάθε αεροδυναμική πίεση. Ακόμα και αν είχα μερικά γύρα παραπάνω, δεν είμαι σίγουρος αν το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Αλλά σίγουρα προσπάθησα».
Τελικά, ηττήθηκε με μικρή διαφορά και έχασε επτά βαθμούς από το προβάδισμά του στο πρωτάθλημα. «Όταν χάνεις έναν αγώνα με τόσο μικρή διαφορά, είναι φυσικά λίγο οδυνηρό. Αλλά είμαι σίγουρος ότι από έξω ήταν συναρπαστικό – και από μέσα ήταν επίσης».
