Ο σταρ του τένις Κάρλος Αλκαράθ και ο προπονητής του Χουάν Κάρλος Φερέρο χωρίζουν τους δρόμους τους, παρά το γεγονός ότι η συνεργασία τους ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη. Ποιοι είναι οι λόγοι;
Ο Ισπανός σταρ του τένις Κάρλος Αλκαράθ ανακοίνωσε εντελώς απροσδόκητα το τέλος της συνεργασίας του με τον επιτυχημένο προπονητή Χουάν Κάρλος Φερέρο. «Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι όταν ήμουν ακόμα παιδί και με συνόδευσες σε μια απίστευτη περιπέτεια, τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο. Απόλαυσα κάθε βήμα μαζί σου. Φτάσαμε στην κορυφή και πιστεύω ότι αν οι αθλητικές μας διαδρομές πρέπει να χωρίσουν, τότε ακριβώς εκεί», έγραψε ο πρώτος στην παγκόσμια κατάταξη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Ferrero (45) συνόδευσε τον Alcaraz (22) ως προπονητής για επτά χρόνια και μετέτρεψε το πρώην εξαιρετικό ταλέντο σε παγκόσμιο αστέρι του τένις. Με τον πρώην πρώτο στην παγκόσμια κατάταξη στο πλευρό του, ο Alcaraz κέρδισε, μεταξύ άλλων, έξι τίτλους Grand Slam. Είναι ο καλύτερος τενίστας στον κόσμο σήμερα, μαζί με τον Ιταλό Jannik Sinner.
Ο διάσημος προπονητής παραδέχεται: Ήθελα να μείνω περισσότερο
Αρχικά δεν έγιναν γνωστά τα ακριβή αίτια της αποχώρησης. Ωστόσο, τα αποχαιρετιστήρια λόγια του Ferrero στο Instagram υποδηλώνουν ότι η απόφαση δεν πρέπει να προήλθε από τον ίδιο: «Μακάρι να μπορούσα να μείνω περισσότερο. Είμαι πεπεισμένος ότι οι όμορφες αναμνήσεις και οι καλοί άνθρωποι πάντα ξανασυναντιούνται».
Ο Alcaraz επέλεξε να αποχαιρετήσει τον Ισπανό συμπατριώτη του με λόγια επαίνου. «Με βοήθησες να εξελιχθώ ως αθλητής, αλλά κυρίως ως άνθρωπος», έγραψε. Τώρα, όμως, «έρχεται μια περίοδος αλλαγών, που θα φέρει νέες περιπέτειες και νέα έργα». «Είμαι όμως σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε με επιτυχία και θα δώσουμε το καλύτερο μας, όπως πάντα. Πάντα σε στενή συνεργασία».
Ο Ferrero, ο οποίος στο παρελθόν είχε προπονήσει και τον Γερμανό τενίστα Alexander Zverev, ευχαρίστησε τον Alcaraz για «την εμπιστοσύνη, την αφοσίωση και το γεγονός ότι με έκανες να νιώθω τόσο ξεχωριστός με τον τρόπο που αγωνίζεσαι. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική σου ζωή». Κλείνει αυτό το κεφάλαιο «με νοσταλγία, αλλά και με υπερηφάνεια και προσμονή για ό,τι μπορεί να έρθει».
