Η McLaren έχει ήδη επτά διπλές νίκες φέτος – Έτσι, είναι σε καλό δρόμο για να ισοφαρίσει τουλάχιστον το ρεκόρ της Mercedes
Στη σεζόν της Φόρμουλα 1 του 2025, πριν από τη θερινή διακοπή, έχουν ολοκληρωθεί 14 αγώνες και η McLaren έχει ήδη κατακτήσει επτά διπλές νίκες. Κατά μέσο όρο, ο Lando Norris και ο Oscar Piastri στέκονταν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου σε κάθε δεύτερο αγώνα.
Αν η McLaren διατηρήσει αυτή τη φόρμα και μετά τη διακοπή, η ομάδα από το Woking θα καταλήξει στο τέλος του έτους με δώδεκα διπλές νίκες σε 24 αγώνες. Έτσι, θα ισοφαρίσει το ρεκόρ της Mercedes από τη σεζόν της Φόρμουλα 1 του 2015.
Πριν από δέκα χρόνια, οι «Ασημένιες Βέλη» με τους Lewis Hamilton και Nico Rosberg στο τιμόνι πέτυχαν επίσης δώδεκα διπλές νίκες σε μία μόνο σεζόν. Αυτό παραμένει μέχρι σήμερα το απόλυτο ρεκόρ στη Φόρμουλα 1, αλλά η τρέχουσα κυριαρχία της McLaren θα μπορούσε να το σπάσει το 2025.
Στο Σπίλμπεργκ, το Σίλβερστοουν, το Σπα και τη Βουδαπέστη, η McLaren αποχαιρέτησε την καλοκαιρινή διακοπή με τέσσερις διπλές νίκες στη σειρά. Στο Ζαντβόορτ, το επόμενο Σαββατοκύριακο, θα μπορούσε να κατακτήσει την πέμπτη συνεχόμενη διπλή νίκη, κάτι που θα ήταν επίσης ρεκόρ στη Φόρμουλα 1.
Με βάση το τρέχον προβάδισμα της McLaren, φαίνεται πολύ πιθανό ότι θα ξεπεράσει τουλάχιστον το προσωπικό ρεκόρ της σεζόν 1988. Τότε, ο Alain Prost και ο Ayrton Senna πέτυχαν συνολικά δέκα διπλές νίκες.
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η σύγκριση των απόλυτων αριθμών δεν είναι απολύτως δίκαιη. Ο Prost και ο Senna είχαν τότε στη διάθεσή τους μόνο 16 αγώνες, οπότε κατά μέσο όρο υπήρχε διπλή νίκη της McLaren σε περισσότερο από ένα στα δύο Grand Prix.
Και ακόμη και το 2015, όταν η Mercedes έθεσε το τρέχον ρεκόρ, υπήρχαν «μόνο» 19 αγώνες στη σεζόν, δηλαδή πέντε λιγότεροι από φέτος. Έτσι, πριν από δέκα χρόνια, οι Silver Arrows κέρδιζαν κατά μέσο όρο διπλή νίκη σε κάθε δεύτερο αγώνα.
Αν κοιτάξουμε μόνο το ποσοστό των διπλών νικών, τότε η Ferrari κρατάει το ρεκόρ. Η Scuderia κέρδισε έξι διπλές νίκες στη σεζόν του 1952 με μόνο οκτώ αγώνες.
Ωστόσο, η Ferrari είχε ένα άλλο «άδικο» πλεονέκτημα, καθώς τότε επιτρεπόταν η συμμετοχή περισσότερων από δύο αυτοκινήτων σε κάθε Grand Prix, κάτι που φυσικά διευκόλυνε σημαντικά την επίτευξη διπλής νίκης.
