Πρώτα χάλασε το κλασικό αυτοκίνητο, μετά ήρθε η χιονοθύελλα. Ο νέος διευθυντής της Sauber, Jonathan Wheatley, έζησε μια οδύσσεια στο ταξίδι του προς την Ελβετία.
Το πρώτο ταξίδι του Jonathan Wheatley στην Ελβετία δεν ήταν συνηθισμένο. Δεν ξεκίνησε με αεροπλάνο, αλλά με ένα παλιό αυτοκίνητο. Με τον σκύλο του στο κάθισμα του συνοδηγού και έναν σαφή προορισμό: το Hinwil. Αυτό που δεν περίμενε ήταν ότι το ίδιο το ταξίδι θα έγραφε την πρώτη ιστορία, πριν καν ξεκινήσει η δουλειά του.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε δύο φορές. Στη μέση του δρόμου. «Πήγα με ένα παλιό αυτοκίνητο, το οποίο σταμάτησε δύο φορές στο δρόμο, με τον σκύλο μου», είπε πρόσφατα με απόλυτη ηρεμία κατά την παρουσίαση του σχεδιασμού της Audi για το 2026.
Για τον Wheathley αυτό δεν ήταν καταστροφή, αλλά «κάτι σαν τελετή μύησης». Σαν να μην έφτανε αυτό, έπεσε και σε χιονοθύελλα.
Εντυπωσιασμένος από τη ζωή στην Ελβετία
Και τότε, μετά από τις βλάβες και τη χιονοθύελλα, ο νέος επικεφαλής της ομάδας Sauber έφτασε. «Έφτασα σε αυτή την όμορφη χώρα», είπε ενθουσιασμένος ο Wheatley. Ξαφνικά: βουνά, λίμνες και μια εκπληκτική ηρεμία. Αλλά αυτό που τον εξέπληξε πραγματικά δεν ήταν τα τοπία που έμοιαζαν με καρτ ποστάλ. «Είδα παιδιά να πηγαίνουν μόνα τους στο σχολείο, οκτάχρονα παιδιά χωρίς γονείς».
Αυτές οι μικρές καθημερινές παρατηρήσεις χαρακτηρίζουν τη νέα του ζωή. «Είναι σχεδόν σαν όνειρο και το λατρεύω», παραδέχεται. Τώρα ανακαλύπτει τη χώρα συχνά με το ποδήλατο, κάτι που τον οδήγησε σε μια άλλη διαπίστωση. «Είναι μια χώρα όπου μπορείς να κάνεις ποδήλατο με ασφάλεια. Οι δρόμοι είναι άψογοι».
Είναι αυτές οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά για αυτόν.
Φαίνεται ακόμα λίγο έκπληκτος από όλα αυτά. «Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι πραγματικά μένω εδώ. Λατρεύω όλη αυτή την ελβετική εμπειρία», είπε ο Βρετανός. Το γεμάτο απρόοπτα ταξίδι φαίνεται να ήταν το τέλειο ατελές ξεκίνημα για αυτό το νέο κεφάλαιο.
Ο συνάδελφός του Mattia Binotto, που καθόταν δίπλα του, άκουγε όλα αυτά με ένα χαμόγελο. Και αυτός είναι νέος στην Ελβετία, αλλά ο προσωπικός του πολιτισμικός σοκ ήταν διαφορετικής φύσης.
Όταν ρωτήθηκε ο Ιταλός για τη μεγαλύτερη έκπληξη που είχε, η απάντησή του ήταν σύντομη και λακωνική. «Για μένα, ως Ιταλό, το πιο εκπληκτικό είναι ότι ξεκινάμε το μεσημεριανό γεύμα στις 11:30».
