Een weekend in Brno om snel te vergeten: Fabio Di Giannantonio laat in de eerste helft van het seizoen te weinig hoogtepunten zien – VR46 presteert over het algemeen ook niet zo goed als Gresini
De terugkeer naar Brno was een groot succes en een groot feest! Na een regenachtige vrijdag waren er zaterdag 81.000 bezoekers op het circuit en zondag 95.700. Het is een van de mooiste circuits op de kalender en de old-school charme in het bos heeft iets speciaals.
De pechvogel van het seizoen is zonder twijfel Joan Mir. Ofwel valt hij zelf omdat hij meer uit de Honda wil halen dan mogelijk is, ofwel raakt hij onschuldig betrokken bij ongelukken. We gunnen hem echt een weekend zonder problemen!
Voor onze traditionele maandagcolumn komen volgens mij twee coureurs in aanmerking: Alex Marquez en Fabio Di Giannantonio. Laten we beginnen met Alex Marquez. Met een achterstand van 120 punten is het duidelijk dat zijn minimale kans op het wereldkampioenschap tegen Marc definitief voorbij is.
Sinds Assen loopt het niet meer zo goed voor de Gresini-coureur. Toen hij daar in de sprint achter zijn broer tweede werd, zei hij heel duidelijk dat bocht 5 geen inhaalplek is. Hij had er nooit aan gedacht om daar een aanval op Marc te starten.
In de Grand Prix probeerde hij het daar met grof geweld tegen Pedro Acosta. Na twee aanrakingen trok hij aan het kortste eind en moest hij voor deze manoeuvre betalen met een val en een blessure aan zijn linkerhand.
Op de Sachsenring werd hij slechts tweede in de Grand Prix omdat Di Giannantonio en Marco Bezzecchi voor hem vielen. Het weekend in Brno was voor Alex Marquez nu volledig om te vergeten: nul punten in beide races.
In de sprint verprutste hij de start, in de Grand Prix kwam hij in de beginfase ten val en haalde hij ook nog eens de ongelukkige Mir onderuit. Daarvoor kreeg hij een long lap-straf voor de race op zondag in Spielberg. Het puntenverschil met Marc zal daar waarschijnlijk nog groter worden.
“Ik heb mijn concentratie op bepaalde dingen een beetje verloren en gewoon fouten gemaakt”, geeft Alex Marquez na Brno openlijk toe. “We moeten ons voor de toekomst verbeteren. En ja, het is een ervaring, maar zoiets kan gebeuren.”
Zoals gezegd is hij sinds zondag in Assen uit zijn ritme geraakt. Maar ik moet wel zeggen dat Alex Marquez een fantastische eerste seizoenshelft heeft gereden. Hij is in principe de meest positieve verrassing tot nu toe.
Zoals hij zelf al vaak heeft benadrukt, is een tweede plaats achter Marc momenteel als een overwinning. Dat klopt ook, want Marc is veruit de beste coureur in het veld, zoals hij ons elk weekend op indrukwekkende wijze laat zien.
Er is een mooi gezegde: als twee ruzie maken, is de derde blij. Toen ik in de winter verwachtte dat er een grote duel zou komen tussen Marc Marquez en Francesco Bagnaia, had ik niet gedacht dat Alex de derde coureur zou zijn die zich in de strijd zou mengen.
Di Giannantonio benut niet al zijn mogelijkheden
In plaats daarvan had ik Fabio Di Giannantonio op mijn lijstje staan. Hij rijdt immers op dezelfde motor als het Ducati-fabrieksteam en VR46 krijgt dit jaar bovendien nog meer steun van Ducati – zelfs meer dan het Gresini-team.
Maar toen crashte “Diggia” al tijdens de wintertest na een wheelie en raakte geblesseerd. Dat had natuurlijk invloed op zijn verdere voorbereidingsprogramma. Dat zijn dingen die een professional die een grote kans krijgt, niet mogen overkomen.
Twee derde plaatsen in Grands Prix zijn gewoon veel te weinig met de basisvoorwaarden die de Italiaan heeft. Dat hij het niet kan opnemen tegen Marc Marquez is duidelijk. Maar hij zou constant vooraan moeten rijden om podiumplaatsen te behalen en met Alex Marquez te kunnen strijden.
Dat is gewoon niet het geval. In Brno ging het helemaal mis voor “Diggia”: een val in de sprint en slechts een 16e plaats in de Grand Prix. Natuurlijk kan iedereen wel eens een slecht weekend hebben. Maar dit was nu echt een dieptepunt.
De Italiaan is zich daar ook zelf van bewust: “Laten we dus maar meteen ter zake komen. Ik wil geen excuses zoeken of zo. Natuurlijk voelde de motor niet fantastisch aan. Nou, ik neem de volledige verantwoordelijkheid op me, want een coureur is de leider van het team.“
”Hij is degene die informatie opneemt en doorgeeft om de richting voor de afstelling van de motor te bepalen. En ik denk dat ik in mijn carrière al veel preciezer ben geweest dan dit weekend.”
“Misschien kwam het door alles wat er dit weekend is gebeurd – de omstandigheden, alles. Maar ik wil gewoon zeggen: het is mijn verantwoordelijkheid dat we vandaag en dit weekend niet het pakket hadden om vooraan mee te strijden.”
Ik vind dit sterke uitspraken, die ik in principe heel goed vind. Di Giannantonio zegt altijd openlijk wat hij denkt, of het nu goed of slecht is gegaan. Hij gebruikt nooit PR-clichés, maar spreekt klare taal. Dat moet je hem nageven.
Natuurlijk kan “Diggia” hoogtepunten laten zien en af en toe een race winnen. Maar hij is niet van het niveau van de broers Marquez. Op de Sachsenring was hij duidelijk de op één na snelste coureur en heeft hij de tweede plaats weggegeven door een valpartij.
Maar er is nog iets anders dat me bezighoudt en waar ik nog geen duidelijk antwoord op heb: hoe goed is het VR46-team eigenlijk? Het Gresini-team is de afgelopen jaren gewoon beter geweest, ondanks minder mogelijkheden.
Daarom vraag ik me af of Valentino Rossi niet ook veranderingen in de structuur van het team moet doorvoeren en het team moet versterken met nieuw personeel. Want zijn ambitie is hoger dan wat we momenteel van het VR46-team zien.
Wie was volgens jou de verliezer van het MotoGP-weekend? Deel je mening op Facebook of op Bluesky. Daar vind je mijn teksten, insiderinformatie, meningen en beoordelingen over actuele onderwerpen. En natuurlijk kun je daar ook discussiëren over deze column!
