Shai Gilgeous-Alexander kreeg tijdens de play-offs veel kritiek te verduren. Er werd veel gediscussieerd over vrije worpen, waarbij over het hoofd werd gezien dat SGA misschien wel het beste seizoen van een guard sinds Michael Jordan speelde.
All-Star, topscorer, All-NBA First Team, MVP en Finals MVP. Zo ziet het palmares van Shai Gilgeous-Alexander eruit na het afgelopen seizoen. Met uitzondering van de All-Star Game MVP-titel (nou, wie was dat?) heeft de Canadees dit seizoen alles gewonnen wat er individueel en met het team te winnen viel.
OKC vierde 68 overwinningen tijdens het seizoen en nog eens 16 in de play-offs. Alleen de Chicago Bulls rond Jordan in 1996 wonnen vaker (87) en hieven vervolgens de Larry O’Brien Trophy in de lucht. Gilgeous-Alexander had natuurlijk het grootste aandeel, hij was het alfa en omega van de Thunder-aanval.
Soms leek het wel alsof de aanval in het middenveld alleen uit Gilgeous-Alexander bestond, terwijl de rest vooral scoorde in de omschakeling en dankzij de uitstekende verdediging voordelen wist te behalen. Maar als er niets meer ging, ging in ieder geval de man met het rugnummer twee.
SGA: een van de beste scorers van zijn tijd
Uiteindelijk kwam SGA in de play-offs uit op een gemiddelde van iets minder dan 30 punten (29,9 PPG). Met zijn 688 punten staat de Canadees in de top 10 van spelers met de meeste punten in een play-offreeks, precies tussen Kobe Bryant en Michael Jordan op de negende plaats. Dit duo is een goed voorbeeld, zij waren de andere twee dominante guards (naast Stephen Curry) van de afgelopen 35 jaar die ook kampioen werden.
SGA scoorde daarentegen 32,7 punten per wedstrijd tijdens het reguliere seizoen en 31,4 gemiddeld over de afgelopen drie jaar. In vergelijking met andere scorers, neem bijvoorbeeld James Harden, is Gilgeous-Alexander ook een plusverdediger, ook al is zijn reputatie misschien iets slechter dan hij zou moeten zijn.
Toch is SGA een van de beste scorers van zijn tijdperk. Zijn prestaties van de afgelopen drie jaar zouden op zich al voldoende moeten zijn om hem in de Hall of Fame te krijgen. Hij is de beste schutter van middellange afstand, is bijna niet te stoppen in een één-tegen-één-situatie en scoort inmiddels met een hoog percentage bij de ring. Daar komt nog een vrije worp percentage van bijna 90 procent bij en bijna negen pogingen per wedstrijd.
SGA: zich naar de top gewerkt
Natuurlijk valt er over sommige fluitsignalen te twisten, maar dat mag niets afdoen aan de briljante prestaties van SGA. Zijn fakes en stop-and-go’s zijn simpelweg bijna niet te verdedigen, waardoor er fouten worden gemaakt, hoe marginaal die soms ook lijken. De point guard is geen krachtpatser, zijn spel is elegant of meer “herky jerky”, zoals de Amerikanen dat graag zeggen.
Het is ook een les voor anderen. Terwijl Nikola Jokic een absolute unicorn is, kan het spel van SGA worden gekopieerd. Hij is een goede, maar geen geweldige atleet. Hij is een goede, maar geen geweldige schutter. Hij is een goede, maar geen uitmuntende spelverdeler. Hij is een goede, maar geen geweldige verdediger. Gilgeous-Alexander heeft zich eerder naar boven gewerkt. De elfde keuze van 2018, die weliswaar in Kentucky speelde, maar in de draft werd gepasseerd door teamgenoot Kevin Knox (die nu vrijwel niet meer in de NBA speelt), en die na zijn rookie-seizoen werd getraded.
Een speler die in zijn beginperiode bij OKC leerde van Chris Paul en vervolgens met de franchise moeilijke tijden doormaakte, toen de Thunder meerdere jaren in de kelder van het westen bungelde en via de draft de basis legde voor deze titel. In een competitie met veel transacties en een hoog tempo is dit een “eerlijk” kampioenschap, opgebouwd in vijf, zes jaar.
SGA: De beste guard-run sinds Michael Jordan
SGA en OKC leden de grootste nederlaag in de geschiedenis van de NBA (79-125 in december 2021 in Memphis), ze leden tegenslagen (zoals in de Conference Semifinals tegen Dallas vorig jaar), maar ze bleven zich ontwikkelen. Niemand staat daar zo voor als Gilgeous-Alexander.
Dit team, dit seizoen zal herinnerd worden. Het zag een historisch goede verdediging en een historisch goede SGA, die in 99 wedstrijden slechts vier keer minder dan 20 punten scoorde. De Canadees krijgt misschien niet dezelfde aandacht als Kobe Bryant of Michael Jordan, maar dit was toch de beste reeks in een volledig seizoen sinds de dagen van His Airness in Chicago. Met een beetje afstand zullen zelfs de grootste critici van zijn spel dit moeten erkennen.
