Marc Marquez heeft in Mugello opnieuw op indrukwekkende wijze laten zien wat een uitzonderlijk talent hij is. In plaats van te fluiten, zouden we deze grote kampioen de eer moeten geven die hem toekomt
Soms probeert Marc Marquez ons voor de gek te houden. Bijvoorbeeld wanneer hij zegt dat een circuit hem niet zo goed ligt en hij zich moet ‘verdedigen’ en ervoor moet zorgen dat hij niet te veel WK-punten op zijn concurrenten verliest.
Ik denk echter dat hij dat zelfs serieus meent. Hij is namelijk anders dan tijdens zijn meest succesvolle Honda-tijd. De zware armblessure en de vele moeilijke jaren hebben hem gevormd en hem geleerd nederig te zijn en veel dingen anders te zien.
Daarom denk ik dat hij soms zelf verbaasd is dat hij op circuits die hem in theorie niet zo goed liggen, toch zo superieur is. In Mugello had Marc Marquez pas één MotoGP-overwinning behaald.
Dit weekend was een statement van zijn superioriteit als coureur. Uitgerekend in Italië vierde hij zijn 100e poleposition en zijn 93e overwinning. Je kunt Marc Marquez leuk vinden of niet, maar je moet zonder afgunst erkennen wat een uitzonderlijke coureur hij is.
Dat er in Mugello tussen het applaus ook gefluit en boegeroep te horen was, is erg jammer en hoort niet thuis in de MotoGP. Want iedereen die ons fans bij snelheden van meer dan 350 km/u een geweldige show laat zien, verdient ons respect.
Sommigen van jullie hadden vast verwacht dat Francesco Bagnaia vandaag in onze traditionele maandagcolumn figuurlijk slecht had geslapen. Maar zoals ik hier al na Le Mans heb geschreven, moet je niet constant op hem afgeven.
Want eigenlijk had Bagnaia in alle negen maandagcolumns van dit jaar de hoofdrol kunnen spelen. Ik vind dat de wanhopige blikken van zijn vrouw Domizia en zijn zus Carola hebben laten zien hoe pijnlijk de nederlaag in Mugello was.
Bagnaia gaat naar buiten toe als een gentleman met de situatie om. Hij zegt duidelijk dat Marc en Alex gewoon sneller zijn. Daarnaast legt hij ons week na week in een eindeloze herhaling uit dat hij steeds dezelfde problemen heeft met het slechte gevoel voor het voorwiel.
Ik geloof dat hij dit slechte gevoel heeft. Samen met de ingenieurs is alles geprobeerd bij de afstelling, maar zelfs na een half jaar is er geen oplossing gevonden. Misschien is het ook een kwestie van mentaliteit, want op dit hoge niveau kan dat het verschil maken.
Ik vind het onjuist om te beweren dat Bagnaia alleen wereldkampioen is geworden dankzij de beste motor. Hij is een van de beste coureurs en staat als waardige wereldkampioen in de geschiedenisboeken.
Maar Marc Marquez is gewoon beter. Hij is een van die grote kampioenen die er maar weinig zijn in de geschiedenis – die een heel tijdperk bepalen. Uitzonderlijke talenten waarover over 50 of 100 jaar nog steeds wordt gesproken.
We zijn nog niet helemaal halverwege het seizoen, maar het wereldkampioenschap is in principe beslist. Alleen blessures kunnen nog iets veranderen aan de volgorde op de eerste drie plaatsen, maar dat gun je natuurlijk geen enkele coureur.
Ik vind dat we Marc Marquez in de komende races het respect moeten geven dat hij verdient en gewoon moeten genieten van het feit dat we een van de beste coureurs aller tijden op misschien wel het hoogtepunt van zijn carrière kunnen zien.
Velen zouden in de moeilijke jaren in zijn situatie de handdoek in de ring hebben gegooid. Dat hij zich met ijzeren wilskracht heeft teruggevochten en als coureur zo superieur is, is een heel bijzonder verhaal dat we nog aan onze kleinkinderen zullen vertellen – zoals dat zo mooi heet.
