Xabi Alonso begint zijn carrière bij Real Madrid niet met de wereldtitel voor clubs, daarvoor was PSG in de halve finale veel te sterk. Ook al had het misschien iets anders kunnen lopen.
Real Madrid heeft het afgelopen seizoen meer dan eens laten zien dat het zijn gezonde realiteitszin en voeling met de werkelijkheid enigszins kwijt is. Dat men nu, na de eerste zichtbare ingrepen van Xabi Alonso, meteen weer naar de sterren kan reiken, hadden ze bij de Koninklijke waarschijnlijk niet eens gedacht.
Hun nieuwe trainer in ieder geval niet, die de huidige situatie na de 0-4 nederlaag tegen de regerend Champions League-winnaar treffend samenvatte: “Paris is met de tijd gegroeid. Wij staan tactisch nog maar aan het begin.”
In de eerste negen minuten speelde Real het vooral zichzelf in de vingers
Het tweede aspect viel woensdag bijzonder op. Hoewel twee grote blunders in de eerste negen minuten, zoals die van Raul Asencio en Antonio Rüdiger, elk concept op losse schroeven kunnen zetten, zou Madrid ook zonder deze blunders slechte kaarten hebben gehad. Al voor de volgende blunder van Asencio – na de penalty die hij veroorzaakte in de eerste en de rode kaart in de tweede groepswedstrijd – had het overweldigend dominante PSG een grote kans gecreëerd.
Vanuit het oogpunt van Real was vooral het uitvallen van Trent Alexander-Arnold ongelukkig, terwijl Dani Carvajal nog niet fit genoeg was voor een basisplaats. Xabi Alonso moest dus zijn middenveld ontwrichten en Fede Valverde naar rechts zetten, waardoor de Bask ook afweek van zijn pas ingestudeerde opstelling. Zijn 3-5-2 werd een zeker te luchtige 4-3-3.
Op zich mag dat geen excuus zijn in een competitieve krachtmeting tussen twee Europese zwaargewichten, maar de situatie bij Madrid is momenteel anders. De Koninklijke bevindt zich midden in een vroege fase van een spelwijziging, de ideeën die Xabi Alonso heeft geïmplementeerd zijn nog relatief prille plantjes. De structuren bij het pressen of in de restverdediging bijvoorbeeld, die door het verlies van de basisopstelling tegen PSG ook bijna volledig verloren zijn gegaan.
Gezien het klasseverschil was het uiteindelijk ook vanuit neutraal oogpunt jammer dat Real niet met dezelfde spelers en opstelling kon aantreden als in de afgelopen drie wedstrijden, toen de struikelende reus tegen RB Salzburg, Juventus Turijn en Borussia Dortmund over lange tijd een echt goede indruk maakte. Toen het net begon de hulpeloosheid bij het opkomen en verdedigen, vooral in de laatste linie, succesvol uit te bannen.
Ook al zou een plaats in de volgende ronde tegen de momenteel waarschijnlijk beste clubploeg ter wereld zelfs dan zeer onrealistisch zijn geweest en alle verzachtende omstandigheden toch niet kunnen afleiden van een dreigend vraagteken waar Xabi Alonso tijdig een antwoord op moet vinden – een antwoord dat misschien niet zo prettig zal zijn.
Het probleem met Vinicius Junior en Mbappé
Werken Vinicius Junior en Kylian Mbappé echt samen? Dus eens in direct samenspel, maar ook meer in het algemeen in een moderner systeem, waarin agressief tegen de bal wordt gewerkt en het collectief boven de individuele speler moet staan?
Met een gezonde kijk op de realiteit is dat op dit moment moeilijk voor te stellen, een behoorlijk lastige situatie voor de opvolger van Carlo Ancelotti. Het bewijs dat een positieve vorm van voetbalhersenspoeling in ieder geval mogelijk is, kreeg Xabi Alonso echter direct voorgeschoteld in East Rutherford.