De Britse ingenieur en aerodynamica-pionier Peter Wright, vader van het ground effect-ontwerp in de Formule 1, is op 79-jarige leeftijd overleden
De Britse ingenieur en grondwerkingpionier Peter Wright is op 79-jarige leeftijd overleden. Wright behoorde tot de meest invloedrijke technici van zijn generatie – een visionair wiens werk de motorsport blijvend heeft veranderd.
Zijn invloed reikte veel verder dan de Lotus-jaren, waarin hij de aerodynamische benadering van de onderkant van de auto uitvond, die de Formule 1 eind jaren zeventig revolutionair veranderde. Wright studeerde werktuigbouwkunde aan Trinity College in Cambridge en begon in 1967 bij het traditionele raceteam BRM in de motorsport.
Onder leiding van Tony Rudd begon hij daar met zijn eerste experimenten om neerwaartse druk te genereren via de carrosserie in plaats van via vleugels – een radicaal idee in die tijd. Het project werd echter stopgezet nadat BRM-coureur John Surtees tussenbeide kwam en de middelen liever voor de huidige auto wilde gebruiken. Kort daarna verlieten Wright en Rudd het team.
De doorbraak bij Lotus: De geboorte van het grondeffect
Na zijn tijd bij BRM stapte Wright over naar Specialised Mouldings, waar hij zijn eigen windtunnelsysteem opbouwde – een laboratorium dat later zelfs door Williams werd overgenomen en door een jonge Ross Brawn werd verbouwd.
Wright brak definitief door toen hij samen met Rudd naar Lotus overstapte. Tijdens zijn windtunneltests aan het Imperial College ontdekte hij de sleutel tot het ground effect: het afdichten van de randen van de onderkant om een vacuüm onder de auto te creëren. Deze ontdekking leidde tot de legendarische Lotus 78 en de nog dominantere Lotus 79, waarmee Mario Andretti in 1978 wereldkampioen werd. Dit luidde een nieuw tijdperk in de aerodynamica in – en Wright schreef motorsportgeschiedenis. Daarnaast was Wright de eerste ingenieur die een gegevensregistratiesysteem in een Formule 1-auto integreerde – een voorloper van de moderne telemetrie.
Eindeloze innovatie: actieve ophanging en veiligheidsrevolutie
In de jaren 80 zette Wright zijn werk voort bij Lotus Engineering, waar hij werkte aan de eerste actieve ophanging in de Formule 1. Al in 1983 testte het team het systeem, dat vanaf 1987 werd gebruikt in de Lotus 99T met Ayrton Senna.
Het systeem zorgde voor een constante rijhoogte en zorgde ervoor dat de banden langer hun maximale grip konden behouden – een doorslaggevend voordeel. In Detroit won Senna in 1987 zonder pitstop en reed hij toch de snelste raceronde – een triomf voor Wrights ingenieurskunst.
Toen Team Lotus aan het einde van de jaren tachtig in financiële moeilijkheden kwam, hielp Wright het team in leven te houden. Tot het definitieve einde in 1994 was hij technisch directeur – loyaal tot het einde.
Van techniek naar veiligheid: de invloed van Wright na Senna
Na de dood van Ayrton Senna in 1994 haalde FIA-voorzitter Max Mosley Wright binnen als adviseur voor nieuwe veiligheidsprogramma’s. Mosley schreef in zijn autobiografie dat tot dan toe “een systematische toepassing van wetenschappelijke methoden op het gebied van veiligheid” een fundamentele tekortkoming was geweest.
Wright bracht deze wetenschappelijke strengheid terug in de Formule 1. Hij hielp bij het opstellen van crashtestnormen, circuitveiligheidsprotocollen, het HANS-systeem en later de halo. Zijn invloed op de veiligheidscultuur van de sport is tot op de dag van vandaag voelbaar.
Bovendien droeg hij bij aan de ontwikkeling van energie-efficiënte motortechnologieën en terugwinningssystemen – concepten die de weg vrijmaakten voor het hybride tijdperk vanaf 2014.
De uitlegger en denker
Naast zijn werk als ingenieur was Wright een begenadigd technisch schrijver. Hij wist complexe technische verbanden begrijpelijk te maken – een gave die hem veel respect opleverde in de scene. In zijn recent verschenen boek How Did I Get Here? blikte hij terug op een carrière vol ideeën, tegenslagen en successen.
Buiten het circuit stond Wright bekend als een gepassioneerd piloot – zowel van gemotoriseerde als ongemotoriseerde vliegtuigen. Het was een passie die zijn nieuwsgierigheid naar aerodynamica en energie-efficiëntie ook buiten de Formule 1 heeft gevormd. Op 79-jarige leeftijd laat Peter Wright een erfenis na die overal in de moderne Formule 1 zichtbaar is – van de onderkant en de actieve ophanging tot de veiligheidsstructuren die het leven van de coureurs beschermen.