Oscar Piastri en Lando Norris strijden om de Formule 1-titel, Ferrari, Mercedes en Red Bull wanhopig – McLaren 2025 is dominanter dan ooit, maar niet perfect
McLaren domineert het Formule 1-seizoen 2025 zowel in het coureurs- als in het teamklassement. Aan de top strijden de twee teamgenoten Oscar Piastri en Lando Norris om de titel: voor het einde van de zomerstop scheiden slechts negen punten hen. Aan het begin van het seizoen had McLaren echter te kampen met zwakke kwalificaties, die gedeeltelijk werden gecompenseerd door een goede ontwikkeling.
In de afgelopen vier races – van Oostenrijk tot Hongarije – behaalden de twee McLaren-coureurs telkens dubbele overwinningen. Daarmee staat het team in het constructeursklassement 299 punten voor op Ferrari, hoewel er nog tien raceweekends te gaan zijn. Als Piastri en Norris deze trend voortzetten, kan McLaren al in Azerbeidzjan de titel binnenhalen.
De racetempo van de MCL39 is onbetwist, omdat de auto goed bij de banden past en over lange stints een grote consistentie biedt. Het helpt echter ook dat de naaste concurrenten – Ferrari, Mercedes en Red Bull – steeds weer met problemen te kampen hebben.
Kwalificatie niet perfect
Toch is er één zwak punt: de kwalificatie! De MCL39 is op één ronde niet zo sterk als bijvoorbeeld de RB21 van Red Bull. “Tijdens de tests in Bahrein hadden we geen problemen met de besturing of de voorwielophanging, maar het was erg moeilijk om de auto tot het uiterste te drijven”, zegt Piastri in een exclusief interview met Autosport. “Onze racetempo was altijd sterk, maar in de kwalificatiesimulaties hadden we problemen.”
“We hebben hard gewerkt om dit uit te proberen en op te lossen”, vervolgt de Australiër. “Maar we hebben het in de loop van het jaar steeds weer gezien. In Canada bijvoorbeeld, of op andere circuits waar het moeilijk was om op het limiet te rijden. Dat is wat we het meest hebben gecommuniceerd, deels omdat al het andere goed gaat.”
Vooral aan het begin van het seizoen was het Norris die de problemen aan de orde stelde. Teambaas Andrea Stella bevestigde dat er daarom verschillende varianten van de voorwielophanging zijn geweest. Het pakket bracht een wijziging van de naloophoek met zich mee, dat wil zeggen de hoek tussen de onderste en bovenste ophangingsbevestigingen. Dat heeft op zijn beurt weer geleid tot een aanpassing van de fuseehoek, de hoek tussen de onderste en bovenste ophangpunten, maar dan gezien vanaf de voorkant.
Norris kiest voor een andere aanpak dan Piastri
Dit zorgt voor een zelfcorrigerend koppel op de wielen terwijl de coureur stuurt, wat een betere feedback geeft. Norris, die misschien meer waarde hecht aan de feedback via zijn handen dan andere coureurs, die de auto eerder via de achterkant voelen, heeft hiervan geprofiteerd.
Dit heeft echter ook nadelen: naarmate de naloop toeneemt, neemt ook de stuurinspanning toe, wat bij Formule 1-auto’s met stuurbekrachtiging echter minder van belang is. Ook moet rekening worden gehouden met de effecten van dynamische veranderingen van andere kinematische variabelen. In bochten is de naloop bijvoorbeeld niet onafhankelijk van de camber, wat van invloed kan zijn op het rijgedrag van de auto.
Terwijl Norris dit ophangingspakket heeft gebruikt, heeft Piastri dat niet gedaan. Hij is van mening dat hij het gewijzigde stuurgevoel niet nodig heeft en wilde het rijgedrag van de auto niet op dezelfde manier veranderen als Norris.
Piastri voelt zich op zijn gemak
Hoewel hij zich terughoudend opstelde over dit onderwerp, sprak Piastri zich duidelijk uit over zijn indrukken van de handling van de MCL39. Hij verklaarde dat hij, in tegenstelling tot Norris, zijn grootste zorgen over de afstelling had kunnen wegnemen.
“Ik heb niet echt met dat gevoel of die sensatie geworsteld”, aldus Piastri. “We hebben verschillende dingen aan de voorwielophanging geprobeerd om te zien of dat veel verandert. Maar ik ben redelijk tevreden met hoe het er nu voor staat.”
“Voor mij was het geen groot probleem, maar in het begin had ik zeker hetzelfde gevoel dat de auto onder bepaalde omstandigheden vrij moeilijk te besturen was”, zegt hij. “Ik denk dat we dat met de afstelling veel beter onder controle hebben gekregen. Ook ik heb me beter aan de auto aangepast en mijn verwachtingen bijgesteld. Maar er is niets specifieks meer dat ik niet leuk vind.”