Het langdurige modelhuwelijk tussen FC St. Pauli en Jackson Irvine is al niet meer wat het was sinds de aanvoerder in de zomer twijfelachtige berichten over het conflict in het Midden-Oosten plaatste. In zijn Australische thuisland heeft de 32-jarige zich nu voor het eerst weer uitgelaten – opnieuw zonder iets duidelijk te zeggen.
De verantwoordelijken van St. Pauli hadden al in de zomer plannen voor een verklaring. Tijdens het trainingskamp in het Oostenrijkse Flachau kreeg Irvine de kans om zich in een voorbereid gesprek met de media te distantiëren, vooral van de gepubliceerde foto waarop hij een shirt van de fictieve FC Palestine draagt. Daarop was de landkaart zonder Israël afgebeeld. Dat de Australiër zich destijds, in tegenstelling tot de briefing, niet duidelijk uitsprak, maar zich alleen in een slachtofferrol begaf, werd binnen de club met irritatie opgemerkt. Tot een Instagram-post van bestuurslid René Born twee weken geleden, maar het onderwerp bleef vooral op sociale netwerken sudderen. Nu is het de vraag of de grote brand nog te blussen is? En vooral: hoe?
“Iedereen deelt onze verontwaardiging en teleurstelling”
Born had met zijn bijdrage (“Niemand is groter dan de club. Dit is onze club, niet die van jou”) in zijn functie als lid van de raad van commissarissen weliswaar een ongekende misstap begaan, maar met de inhoud ervan had hij duidelijk de vinger op de zere plek gelegd bij veel St. Paulianen. Irvines houding in het Midden-Oostenconflict is een beproeving geworden voor de club. In een tv-interview met ABC News sprak hij dit weekend, maar vermeed hij opnieuw om een duidelijk standpunt in te nemen.
De post van Born was volgens Irvine “hard” voor hem en zijn vrouw Jemilla Pir. “We maken al meer dan vier jaar deel uit van deze gemeenschap en hebben veel relaties opgebouwd in alle uithoeken van de stad. Zoiets te horen van iemand in deze positie was natuurlijk zeer kwetsend.” In het gesprek vertelt hij over veel steun: “Waar we ons meer op richten, is de grote steun van fans, van mensen uit onze gemeenschap. We wonen in het hart van St. Pauli, we maken deel uit van deze gemeenschap. Iedereen met wie we hebben gesproken, deelt onze teleurstelling en verontwaardiging en steunt ons. We voelen liefde en steun van de mensen om ons heen en dat is het belangrijkste.”
De aanvoerder, die na een voetoperatie nog steeds aan het herstellen is, gaat niet in op de oorzaak van de discussies om hem heen, met als reden dat hij niet over het “officiële aspect” wil praten. “De meeste mensen die mijn verhaal de afgelopen maanden hebben gevolgd, weten waarom dit is gebeurd. Het gaat om veel diepere zaken, ver weg van het voetbal.”
Het zijn “zaken” die Irvine ook in dit interview opnieuw in het midden laat. Het gevolg: in plaats van duidelijke antwoorden te geven, blijven er ook na zijn uitspraken in zijn Australische thuisland vooral vraagtekens. De grootste vraagteken staat achter zijn toekomst. Om dit in perspectief te plaatsen: de jarenlange publiekslieveling behoort niet tot het type voetballer dat onbezonnen en ondoordacht in een val is getrapt. In plaats daarvan heeft hij bij zijn tweede publieke optreden de kans laten liggen om afstand te nemen van zijn posts. “Ik hoop dat de kwestie wordt opgelost”, zegt hij. “Dit is niet iets waar je je mee bezig wilt houden, zeker niet als je net terugkomt van een blessure.” Wat hij op dit moment niet zegt: het zijn “zaken” die hij zelf heeft veroorzaakt.