Op 26 juli 1987 zorgde Boris Becker voor een van de beroemdste foto’s uit de tennisgeschiedenis. Dit werd voorafgegaan door een Davis Cup-duel dat zijn weerga niet kent.
Boris Becker sprong van vreugde, gooide zijn racket in de lucht en viel juichend in de armen van Davis Cup-kapitein Niki Pilic.
Nadat Tim Mayotte een volley in het net had geslagen, was het duidelijk: Duitsland had in de duel tussen twee tennisnaties tegen de VS degradatie uit de wereldgroep voorkomen.
Vandaag 38 jaar geleden won niet alleen Becker de wedstrijd tegen Mayotte met 3-2 in sets, maar ook het DTB-team met 3-2 tegen de gastheer, de VS.
Maar voordat het zover was, moesten Becker, het Duitse team en de fans thuis voor de schermen een zenuwslopende achtbaanrit doorstaan.
De speler uit Leimen begon sterk aan de wedstrijd en won zowel de eerste als de tweede set (6-2 en 6-3). Maar toen kwam Mayotte, aangemoedigd door 16.000 toeschouwers in het broeierige Civic Center in Hartford, terug en pakte de twee volgende sets (7-5 en 6-4).
In de vijfde set liggen de zenuwen bloot
In de vijfde en beslissende set waren de zenuwen van alle betrokkenen gespannen, wat vooral bleek uit een scène: toen Becker een bal duidelijk achteloos over zijn schouder gooide, die in de schoot van Mayotte’s teamgenoot John McEnroe belandde, probeerde deze Becker uit het evenwicht te brengen. De Duitser kreeg vervolgens ruzie met de Amerikaanse aanvoerder Tom Gorman.
Becker hield echter uiteindelijk het hoofd koel, won de vijfde set met 6-2 en zorgde na zijn spontane vreugdesprongen voor een foto die de hele wereld zou gaan rondgaan.
Hij pakte een enorme Duitse vlag van een man in het publiek en rende daarmee een ereronde rond de baan in het Civic Center. Dat hij voor dit symbolische gebaar koos, had zeker te maken met de voorgeschiedenis van deze wedstrijd.
Het was immers nog geen twee dagen geleden dat Becker tegen McEnroe een wedstrijd voor de eeuwigheid speelde, die de tennisgeschiedenis inging als de “Slag om Hartford”.
McEnroe wordt speciaal voor deze kraker weer in dienst genomen
McEnroe, die al bijna drie jaar niet meer voor zijn land had gespeeld, werd speciaal voor deze wedstrijd weer in dienst genomen. Aan de andere kant stond Becker, een speler die na zijn bliksemsnelle opkomst twee jaar eerder zijn eerste sportieve crisis doormaakte.
Als titelverdediger werd de toen 19-jarige Becker op Wimbledon volledig verrassend in de tweede ronde uitgeschakeld door de Australische nobody Peter Doohan – nu moest hij zijn team praktisch in zijn eentje in de wereldgroep houden.
Het was natuurlijk een voordeel dat Eric Jelen in de eerste wedstrijd van de dag verrassend de veel hoger geplaatste Tim Mayotte in vijf sets versloeg en Duitsland daarmee op een 1-0 voorsprong zette.
Wedstrijd wordt zenuwslopend
Wat zich daarna afspeelde, was echter veel meer dan alleen een tenniswedstrijd. Voor 16.000 uitzinnige toeschouwers, die McEnroe uitzinnig aanmoedigden, ontstond een meedogenloze strijd om elk punt.
Gegarneerd met vijandigheden, die voornamelijk van de Amerikaan uitgingen. McEnroe beledigde niet alleen zijn Duitse tegenstander, maar kreeg ook ruzie met de Franse scheidsrechter Claude Richard en de lijnrechters.
Er ontstond een gevecht dat uitmondde in een slag. Becker, die de verbale aanvallen van zijn tegenstander steeds vaker pareerde, sprak na de wedstrijd van “oorlog”.
Een ‘oorlog’ die de Duitser na 6:21 uur met 4:6, 15:13, 8:10, 6:2, 6:2 won. Het was tot dan toe de op een na langste wedstrijd in de geschiedenis van de Davis Cup – met een uitslag die na de invoering van de tiebreak in deze traditionele competitie vandaag de dag niet meer mogelijk zou zijn.
Vijf uur voor drie sets
De korte versie van het drama: nadat McEnroe de eerste set had gewonnen, kwam Becker terug in de tweede set, waarna McEnroe opnieuw op voorsprong kwam. De eerste drie sets duurden meer dan vijf uur!
Daarna was McEnroe echter gebroken en gingen de laatste twee sets duidelijk naar Becker. Na de gewonnen matchbal – een backhandvolley – wendde hij zich nog naar zijn tegenstander aan het net: “Wat er ook op de baan is gebeurd, het was leuk om tegen je te spelen.”
McEnroe antwoordde later tijdens de persconferentie: “Ik had niet veel meer over. Ik heb alles gegeven wat ik kon. Het was mooi om deel uit te maken van een geweldige wedstrijd. Ik wou alleen dat de uitslag anders was geweest.”
Becker sprak ondertussen van “de beste wedstrijd die ik ooit heb gespeeld” en stak nog een laatste keer de draak met zijn tegenstander: “Ik bewonder hem als tennisser, maar als mens heb ik medelijden met hem. Hij weet precies waarom.”
De overwinning betekende een 2-0 voorsprong voor Duitsland. De rest is tennisgeschiedenis.