Tot aan de tweede helft van het seizoen verliep alles bijna volgens plan voor Robert Lewandowski. Toen kwam de pauze, zowel voetbaltechnisch als emotioneel. Daar zijn verschillende redenen voor.
Het afgelopen seizoen begon voor hem zoals het seizoen 2020/21 was geëindigd: Robert Lewandowski scoorde en scoorde en scoorde. Vooral in combinatie met Thomas Müller functioneerde het Beierse aanvalsapparaat als een perfect geprogrammeerde robot. Hij stond al snel aan de top van de scorelijsten, brak nog meer records en werd – net als het jaar daarvoor – opnieuw verkozen tot FIFA Wereldspeler van het Jaar. Tot dan, met de smet van de DFB Cup uitschakeling en de tweede plaats in de Ballon d’Or stemming, verliep het seizoen bijna volgens plan voor hem.
Geweldige gebaren opgestapeld
Maar uiterlijk in januari veranderde het welzijn van de Pool. Vooral op sportief gebied. Terwijl hij in de eerste seizoenshelft slechts af en toe op het veld te zien was, zoals in de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen Mainz, tierend en ongelukkig, werden deze gebaren van ontevredenheid in de tweede seizoenshelft frequenter. In sportief opzicht broeide er iets in München dat niet langer strookte met de voetballende reinheidswet in de Säbener Straße. Lewandowski werd zelden gevonden door zijn collega’s, en in de tweede helft van het seizoen alleen al ging hij zes Bundesliga-wedstrijden zonder te scoren. Ongewoon voor hem – en onvoldoende om weer een wereldvoetballer te willen worden.
Lewandowski had ook intern kritiek op Bayern voetbal
De Pool merkte deze ontwikkeling al vroeg op, hij vond het maar niks. Natuurlijk was het ook omdat hij uiteindelijk minder vaak kon schitteren. Maar waar de aanval ooit soepeler verliep dan de bierbar op het Oktoberfest, ontbrak het in 2022 aan coördinatie en structuur. De scoringskansen voor hem werden minder, veel kwam van toeval of individuele klasse. Van de 41 Bayern doelpunten in de tweede helft van het seizoen, waren er slechts zeven fijn uitgespeeld. Lewandowski, had ook intern kritiek op de manier waarop het voetbal werd beoefend. Omdat zijn persoonlijke sportieve doelen – weer wereldvoetballer worden of de Champions League winnen – een verre herinnering aan het worden waren.
De Pool was ook ontstemd dat de Bayern-bazen de gesprekken over een mogelijke contractverlenging tot ver in het voorjaar hadden uitgesteld. Hij nam nota van het feit dat de verantwoordelijken naar Erling Haaland keken – hij wist heel goed hoe het bedrijf werkt, hij zei zelf dat hij “de filosofie van de club begrijpt”. Het probleem voor Lewandowski was de verdeling van de prioriteiten: eerst Haaland, dan hij. Dit gebrek aan waardering voor hem was de volgende verontrustende factor. De 33-jarige was sportief en persoonlijk teleurgesteld door de omstandigheden in de Säbener Straße.
Wewandowski zet momenteel zijn imago op het spel
Na de seizoensfinale maakte Lewandowski in Wolfsburg bekend dat hij sportdirecteur Hasan Salihamidzic had verteld zijn contract niet te verlengen. Sindsdien is het duidelijk geworden: de Pool wil deze zomer al vertrekken naar FC Barcelona. En, zo lijkt het, tegen elke prijs. In de afgelopen weken liet hij nauwelijks een gelegenheid voorbijgaan om uiting te geven aan zijn verlangen om te veranderen en om te spreken over zijn eveneens emotionele afscheid van München. De publieke verbale woordenwisseling met de Bayern bazen is zeker geen oppoetsing van zijn imago, integendeel.
Bayern is op zoek naar de 30-doelpunten aanvaller
Het is echter ook duidelijk: Lewandowski is nog steeds een werknemer, zijn arbeidscontract loopt tot de zomer van 2023. Tot op heden heeft Bayern nog geen geschikte vervanger gevonden voor de topspits. Alleen als de mogelijkheid bestaat om een aanvaller te contracteren die in München het vertrouwen geniet om bijna 30 doelpunten per seizoen te maken, kunnen de verantwoordelijken Lewandowski’s transferintenties onderbrengen.
Anders zal zich dezelfde constellatie voordoen als in Dortmund in 2013/14. En dat is: blijven. Of hij wil of niet.