Flamengo is de nieuwe kampioen van de Copa Libertadores en daarmee de opvolger van vorig jaar winnaar Botafogo FR. In een overwegend rommelige finale met veel overtredingen was uiteindelijk een krachtige kopbal voldoende.
De finale van de Copa Libertadores, de belangrijkste clubcompetitie in Zuid-Amerika en vergelijkbaar met de Europese Champions League, vond deze zaterdag plaats tegen een schilderachtige achtergrond. De twee traditionele Braziliaanse clubs Palmeiras uit Sao Paulo en Flamengo uit Rio de Janeiro stonden tegenover elkaar in het Estadio Monumental in de Peruaanse hoofdstad Lima, tegen de idyllische heuvel San Cristobal.
De finale zelf was vanuit neutraal oogpunt erg overzichtelijk.
Beide teams tastten elkaar lange tijd af en vielen vooral op door hun steeds ruwer wordende spel. De vele overtredingen remden ook het spel van Flamengo steeds weer af – uiteindelijk was de ploeg uit Rio de Janeiro met ervaren spelers als Danilo, Alex Sandro (beiden ex-Juventus) en Jorginho (Europees kampioen met Italië en voorheen actief bij Arsenal, Chelsea en Napoli) balvaster. Ook werd er af en toe druk opgebouwd, maar zonder de verdediging van Palmeiras uit balans te brengen.
Pulgar trapt gemeen – en wordt niet van het veld gestuurd
Alleen Samuel Lino schoot na een goede actie gevaarlijk naast de rechterpaal (16e minuut), terwijl zijn teamgenoot Pulgar in de 30e minuut rood had moeten krijgen. Na het fluitsignaal rende hij namelijk naar Palmeiras-prof Fuchs en schopte hem gemeen tegen het scheenbeen. Maar de VAR riep de hoofdscheidsrechter niet eens naar de review area, dus bleef het bij de gegeven gele kaart. Een grote fout van het scheidsrechterskorps, want dit had niets meer met eerlijke sport te maken.
De voormalige Wolfsburg-speler Bruno Henrique (14 Bundesliga-wedstrijden) kwam vlak voor rust vrij voor Sao Paulo-doelman Carlos Miguel na een geweldige steekpass van Carrascal. Ondanks een schot om de keeper heen vond de spits het doel echter niet (43e). Zo bleef het 0-0 na de eerste helft, ook omdat aan de andere kant niets lukte via aanvaller Vitor Roque (o.a. FC Barcelona, Real Betis).
Danilo springt in de lucht en laat zich toejuichen
De tweede helft was eindelijk puur voetbal. Beide teams combineerden vaker, zekerder en doelgerichter. Er werden nog steeds veel overtredingen begaan, maar toch overheerste lange tijd het voetbal zelf, met kansen voor Palmeiras (50e) en Flamengo via Samuel Lino (54e) en na een misser van keeper Carlos Miguel (57e). Een kopbal van Carrascal na een voorzet van Alex Sandro ging rechts naast het doel (62e). Het was dan ook niet verwonderlijk dat de stand op dat moment nog 0-0 was.
Verlenging en strafschoppen leken dan ook in de lucht te hangen. Maar zover kwam het niet, want Flamengo’s verdedigingsleider Danilo mocht na een hoekschop vrijstaand omhoog springen en scoorde vervolgens op voorbeeldige wijze via de linker binnenpaal de gevierde 1-0 (67e). Het gejuich dat daarop volgde kende even geen grenzen. Bijna volgde direct de 1-1, maar na fouten van doelman Rossi en Danilo (70e) kon er evenmin worden geprofiteerd als bij een gevaarlijk schot van de opgeschoven verdediger Murilo (71e).
En toch had het uiteindelijk 1-1 en verlenging moeten worden, maar Palmeiras-spits Vitor Roque miste van dichtbij en vanuit een centrale positie het doel. Zijn schot werd licht afgeweken en ging over (89.), terwijl aan de andere kant bijna de 2-0 viel (90.+2). Maar ook zo wist Flamengo de kleine voorsprong over de tijd te brengen en won het voor de vierde keer na 1981, 2019 en 2022 de Copa Libertadores – dat alles werd uitbundig gevierd. Terwijl de mannen uit Sao Paulo met hangende hoofden en tranen achterbleven.