Ο Pol Espargaro μιλάει ανοιχτά για τον Marc Marquez, ως αντίπαλο, ως συμπαίκτη και ως εξαιρετικό ταλέντο – Γιατί ο Ισπανός μπορεί να «καταστρέψει» άλλους οδηγούς
Ο Pol Espargaro έχει ζήσει από κοντά την καριέρα του Marc Marquez όπως κανένας άλλος οδηγός. Ως αντίπαλος στις μικρότερες κατηγορίες, αργότερα ως συμπαίκτης στη Repsol-Honda και σήμερα ως παρατηρητής στο ρόλο του ως δοκιμαστής της KTM.
Σε συνέντευξή του στην ισπανική εφημερίδα AS, ο 34χρονος σκιαγραφεί μια πολύπλευρη εικόνα του εννέα φορές παγκόσμιου πρωταθλητή. Μια εικόνα που καταδεικνύει κυρίως ένα πράγμα: ο Marquez είναι ένας εξαιρετικός οδηγός, που ωθεί τους άλλους στα όριά τους και ακόμη πιο πέρα.
Ο Espargaro κατάλαβε από νωρίς ότι ο Marquez είναι κάτι ξεχωριστό. Ωστόσο, αμφιβάλλει αν θα μπορούσε να είχε προβλέψει μια τέτοια καριέρα. Αν και το στενό περιβάλλον του Marquez πίστεψε σε αυτόν από πολύ νωρίς και έκανε «απίστευτη δουλειά», το μέλλον ενός τόσο νεαρού οδηγού είναι σχεδόν αδύνατο να προγραμματιστεί.
«Με τα νεαρά ταλέντα μπορούν να συμβούν τόσα πολλά πράγματα και να πάνε στραβά, που είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια μακροπρόθεσμη πρόβλεψη», εξηγεί ο Πολ αναδρομικά.
Marc Marquez: αδιαπραγμάτευτα ανταγωνιστικός
Ως αντίπαλος, ο Espargaro περιγράφει τον Marquez ως εξαιρετικά δύσκολο να νικηθεί. Ήδη στην κατηγορία 125 ήταν σαφές ότι ο Marc είχε πλεονεκτήματα, όχι μόνο λόγω του ταλέντου του. «Ήταν πολύ μικρός, πολύ ελαφρύς. Σε μια εποχή που το βάρος ήταν εξαιρετικά σημαντικό, ήξερες ότι αργά ή γρήγορα θα σε προσπερνούσε στην ευθεία».
Αλλά αυτό από μόνο του δεν εξηγεί τα πάντα. Ο Marquez είχε ήδη ως έφηβος «υπερβολικό ταλέντο» και αξιοποιούσε τέλεια τις σωματικές του ιδιότητες, παρά τα μειονεκτήματα που συνεπάγεται ένα μικρό σώμα στην οδήγηση μοτοσικλέτας.
Ο Espargaro γνώρισε μια εντελώς διαφορετική διάσταση όταν έγινε συμπαίκτης του Marquez στην Repsol-Honda το 2021 και το 2022. «Ο Marc είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικός και τα παίρνει όλα στα άκρα, με την ομάδα του και με τον τρόπο οδήγησής του», λέει.
Στο MotoGP paddock ισχύει τελικά το εξής: ο πρώτος αντίπαλος είναι πάντα ο δικός σου συμπαίκτης. Και ακριβώς έτσι ζει και ο Marquez, «μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, μέχρι το χιλιοστό».
Ιδιαίτερα στην αρχή υπήρχαν εντάσεις, για παράδειγμα στην έναρξη της σεζόν στο Κατάρ. Ωστόσο, δεδομένης της δύσκολης κατάστασης στη Honda, γρήγορα κατάλαβαν ότι μόνο μαζί θα προχωρήσουν. «Η MotoGP-Honda δεν λειτουργούσε καλά, έπρεπε τουλάχιστον να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, για να προχωρήσει το έργο», λέει ο Espargaro. Αυτό επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Ο χρόνος στη Honda: μια μοτοσικλέτα χωρίς περιθώρια
Ο Espargaro μιλάει ανοιχτά για τη Honda εκείνων των ετών: «Ήταν περίπλοκη, πολύ περίπλοκη». Τότε πίστευε ότι βίωναν την χειρότερη φάση της Honda. Με κάποια απόσταση, το βλέπει διαφορετικά. «Εκ των υστέρων, αυτά ήταν τα τελευταία καλά χρόνια».
Οι θέσεις στο βάθρο, μια pole position και ακόμη και μια διπλή νίκη στο Misano με τον Marquez είναι αποδείξεις για αυτό. Αργότερα, με οδηγούς όπως ο Joan Mir ή ο Luca Marini, έγινε ακόμη πιο δύσκολο. «Σε αυτό το πλαίσιο, νιώθω σχεδόν προνομιούχος που έζησα αυτή τη φάση», αναπολεί με υπερηφάνεια ο Espargaro.
Αναλύει επίσης τη διάσημη σκηνή του Marquez στο ραδιόφωνο του pit της Honda, όπου λέει ότι είναι καλύτερος από όλους τους άλλους, αλλά χρειάζεται τα σωστά εργαλεία για αυτό. Η Honda τότε ακολουθούσε ακόμα πολύ έντονα τις παλιές ιαπωνικές μεθόδους εργασίας. «Οι καιροί έχουν αλλάξει – αεροδυναμική, ελαστικά, ταχύτητα αντίδρασης. Σε αυτά τα σημεία, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές ήταν απλά καλύτεροι».
Η δύσκολη Honda ήταν επίσης ένας παράγοντας για τους πολλούς τραυματισμούς, τόσο του Marquez όσο και του ίδιου. «Έπεφταμε συχνά, είχαμε πολλούς τραυματισμούς».
Χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία, έπρεπε να φτάνουμε συνεχώς στα όρια. «Δεν είχες περιθώρια, δεν μπορούσες να ρυθμίσεις. Έπρεπε πάντα να οδηγείς στο 100% και αυτό οδηγούσε αναπόφευκτα σε πτώσεις». Με τους τραυματισμούς, ο κίνδυνος γινόταν ακόμα μεγαλύτερος, επειδή ήταν σχεδόν αδύνατο να διατηρηθεί αυτό το επίπεδο.
«Ως συμπαίκτης, ο Marc μπορεί να σε καταστρέψει»
Στην ερώτηση αν ο Marquez είναι χειρότερος ως αντίπαλος ή ως συμπαίκτης, ο Espargaro είναι πολύ σαφής. Ο Marc έχει την ικανότητα να φτάνει στο όριο νωρίτερα από τους άλλους και να παίζει με αυτό. Αυτό τον βοηθά να αναγνωρίζει τα προβλήματα νωρίτερα και να προσαρμόζεται. Αυτό ακριβώς βλέπουμε αυτή τη στιγμή σε σύγκριση με τον Francesco Bagnaia.
«Όταν έχεις προβλήματα, αλλά ο συμπαίκτης σου υποφέρει εξίσου, αυτό σε παρηγορεί. Αλλά όταν ο συμπαίκτης σου δεν αισθάνεται αυτά τα προβλήματα και κερδίζει, αυτό σε αποθαρρύνει. Σε καταστρέφει ως οδηγό», γνωρίζει ο Espargaro.
Ωστόσο, ο Ισπανός απορρίπτει κατηγορηματικά το γεγονός ότι ο Marquez έπρεπε να κερδίσει με τη Ducati για να επιβεβαιώσει το καθεστώς του. Κάνει τη σύγκριση με τον Dani Pedrosa: έναν από τους καλύτερους οδηγούς στην ιστορία, ακόμη και χωρίς τίτλο MotoGP.
«Τα αποτελέσματα και οι αριθμοί δεν λένε πάντα όλη την ιστορία», τονίζει ο Espargaro. Ένας τίτλος με μια κυρίαρχη Ducati πρέπει να αξιολογηθεί διαφορετικά από έναν τίτλο με μια δύσκολη Honda. Γι’ αυτό ο δοκιμαστής της KTM πιστεύει: «Ο Marc δεν χρειαζόταν έναν τίτλο παγκόσμιου πρωταθλητή με τη Ducati για να δείξει ότι είναι ο καλύτερος».
Αφού όμως κέρδισε τον τίτλο το 2025 με ανώτερη απόδοση, τίθεται το ερώτημα: Με ποιον αγωνίζεται σήμερα ο Marc Marquez; Για τον Espargaro, η απάντηση είναι σαφής: «Ενάντια στον εαυτό του». Ενάντια στη δική του φιλοδοξία, το πάθος του, την πείνα του.
Ίσως ο επόμενος στόχος είναι να ξεπεράσει τον Valentino Rossi σε τίτλους. Αλλά ακόμα και μετά από αυτό, ο Marquez δεν θα σταματήσει. «Δεν αγωνίζεται για τα νούμερα. Αγωνίζεται από πάθος, από τη θέληση να κερδίσει. Και όσο μπορεί, θα συνεχίσει να το κάνει».