Τα μεγάλα προβάδισμα δεν εγγυώνται τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλήματος: η φωτογραφική μας συλλογή παρουσιάζει εντυπωσιακές περιπτώσεις όπου οι πρωτοπόροι έμειναν τελικά με άδεια χέρια
Ο Lando Norris και κυρίως ο Max Verstappen βρίσκονται πίσω στον αγώνα για τον τίτλο της Φόρμουλα 1 του 2025 έναντι του Oscar Piastri. Παρά την αποτυχία του στο Grand Prix του Αζερμπαϊτζάν στο Μπακού, ο Piastri εξακολουθεί να προηγείται σημαντικά στην κατάταξη των οδηγών – με 25 πόντους διαφορά από τον Norris και 69 πόντους από τον Verstappen.
Ωστόσο, η ιστορία της Φόρμουλα 1 δείχνει ότι δεν είναι πάντα ο πρωτοπόρος του παγκόσμιου πρωταθλήματος που καταφέρνει να διατηρήσει το (μεγάλο) προβάδισμά του μέχρι το τέλος και να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ένα παράδειγμα: το 2010, ο οδηγός της Ferrari Φερνάντο Αλόνσο ηγούνταν της συνολικής κατάταξης πριν από τον τελικό αγώνα στο Αμπού Ντάμπι. Στον τελευταίο Grand Prix της χρονιάς, η στρατηγική του επικεντρώθηκε στον υποτιθέμενο ισχυρότερο αντίπαλό του για τον τίτλο, τον Mark Webber της Red Bull.
Τελικά, όμως, επικράτησε ο Sebastian Vettel, που μέχρι τότε βρισκόταν στην τρίτη θέση, χωρίς να έχει βρεθεί ποτέ στην κορυφή της κατάταξης κατά τη διάρκεια της σεζόν 2010.
Διάσημη είναι και η σεζόν της Φόρμουλα 1 του 1976, όπως αποτυπώθηκε στην ταινία «Rush»: το καλοκαίρι, ο Νίκι Λάουντα ήταν κοντά στο να κατακτήσει τον δεύτερο τίτλο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με τη Ferrari, μέχρι που υπέστη σοβαρό ατύχημα στο Nürburgring-Nordschleife. Ο οδηγός της McLaren, Τζέιμς Χαντ, έκανε τότε τον αγώνα για τον τίτλο και πάλι συναρπαστικό.
Διάσημο ήταν και το δραματικό φινάλε στο Fuji το 1976: ο Lauda, που ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα, εγκατέλειψε υπό βροχή, αλλά ο Hunt συνέχισε και κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.