Η Μπάγερν ολοκλήρωσε την πρώτη προπόνηση στις ΗΠΑ. Και όμως, πρέπει ακόμα να φτάσει στον προορισμό της.
Η πιο συχνή λέξη που ακούγεται αυτή τη στιγμή στην Μπάγερν; «Ακλιματισμός». Δεν είναι και τόσο εύκολο, με το μακρύ ταξίδι από το Μόναχο στο Ορλάντο, τη διαφορά έξι ωρών και τις ζεστές θερμοκρασίες στο «Sunshine State» της Φλόριντα.
Αν και ο Μανουέλ Νόιερ και ο Τόμας Μίλερ είναι συνηθισμένοι σε αυτό, καθώς μόλις το καλοκαίρι ήταν στη Νότια Κορέα, όπου ο καιρός δεν ήταν λιγότερο ζεστός. «Πρέπει να εγκλιματιστούμε», λέει ο αρχηγός Νόιερ, για να είναι σίγουρος. Πτήση, ύπνος, προπόνηση, θερμοκρασίες: «Ακόμα και οι αθλητές πρέπει να συνηθίσουν».
Ευτυχώς, υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος, καθώς το πρώτο παιχνίδι θα γίνει «μόνο» την Κυριακή στο Σινσινάτι, εναντίον της αουτσάιντερ ομάδας της Νέας Ζηλανδίας, Auckland City. Η ανάλυση του βίντεο, πιστεύει ο Neuer, «ίσως θα διαρκέσει λίγο περισσότερο, επειδή δεν γνωρίζουμε τόσο καλά τις ομάδες και τους αντιπάλους». Αλλά «θα εξετάσουμε πολύ προσεκτικά τι έκαναν οι αντίπαλοί μας την προηγούμενη σεζόν».
Το πνεύμα είναι σε κάθε περίπτωση «καθορισμένο», διαβεβαιώνει ο Müller. «Ο προπονητής δεν άφησε κανένα ερωτηματικό, αλλά ένα θαυμαστικό. Θέλουμε να είμαστε εδώ για να κερδίσουμε. Και έτσι θα το αντιμετωπίσουμε».
Φυσικά, δεν θα είναι εύκολο, ειδικά μετά από μια μακρά σεζόν, δεκάδες ταξίδια με την εθνική ομάδα και ούτω καθεξής. Και ο τερματοφύλακας Neuer συμφωνεί ότι «πρέπει να σκεφτούμε» πώς θα συνεχιστεί η κατάσταση με το φορτίο. Ωστόσο, ο Müller δεν δέχεται δικαιολογίες πριν από το τελευταίο του τουρνουά ως παίκτης της Bayern: «Γίναμε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές για να είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και όχι για να κάνουμε διακοπές».
Και αυτός γνωρίζει τη σημασία των περιόδων ανάπαυσης, «αλλά αυτό είναι αρμοδιότητα της προπονητικής ομάδας και των συλλόγων, να κατανέμουν τις αγωνιστικές περιόδους. Το ότι τώρα υπάρχει ένας επιπλέον διαγωνισμός, αυτό είναι πάντα θέμα συζήτησης».
Αλλά τώρα πια δεν έχει νόημα, αφού σύντομα ξεκινάει. Ο Μίλερ δεν θα γίνει μελαγχολικός στην αποχαιρετιστήρια περιοδεία του, τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο ίδιος. «Ευτυχώς δεν είμαι έτσι, όπως ίσως νομίζουν κάποιοι. Είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ. Και φυσικά το πιο όμορφο πράγμα για μένα είναι να στέκομαι στο γήπεδο».
Δεν υπάρχει καμία μελαγχολία. «Θα είναι περίεργο», λέει ο Μίλερ, «όταν το κλειδί μου δεν θα λειτουργεί πια στις εγκαταστάσεις της Μπάγερν. Ίσως αυτή είναι η στιγμή που φοβάμαι, όταν δεν θα μπορώ πια να μπω στην καντίνα». Ευτυχώς, μέχρι τότε υπάρχει ακόμα χρόνος.
